دلیل تلخ شدن آبلیمو های خانگی و صنعتی چیست؟
دلیل تلخ شدن آبلیمو های خانگی و صنعتی چیست؟
نحوه گرفتن تلخی آبلیمو تازه : تابستان فصل لیمو و آبلیمو ی تازه است در گذشته گرفتن آبلیمو به روش های سنتی انجام میشد ولی حالا این کار با دستگاه انجام میشه که هسته های لیمو هم کمی له میشه و باعث تلخی آب لیمو میشه.
گرفتن تلخی آب لیمو و افزایش کیفیت
گرفتن تلخی آبلیمو به راحتی با استفاده از هویج قابل انجام است. همچنین پس از آشنایی با روش‌های نگهداری از آبلیمو می‌توانید برای مدت زیادی از آن استفاده کنید.
روشی آسان جهت گرفتن تلخی آب لیموی تازه در منزل
برای رفع این مشکل بعد از گرفتن آب لیمو دو تا سه عدد هویج، (بستگی به میزان آبلیمو دارد) به آبلیمو اضافه کنید.
برای ۱۵ کیلو لیمو ۴ عدد هویج متوسط پوست کنده درسته بندازید داخل لیمو ۲۴ ساعت بماند بعد صاف کنید، هویج ها تلخی آب لیمو را به خودش می گیرد و بعد از صاف کردن آبلیمو می توانید گوشت لیمو را برای خورشت ها استفاده کنید بدون اینکه نگران تلخی آن باشید.
• ضمنا برای اینکه آبلیمو تا سال آینده یا بیشتر رنگ آن کدر یا سیاه نشود حتما در جای تاریک نگهداری شود روی شیشه های آبلیمو مشماع مشکی بکشید رنگ آن عالی می ماند.
• نکته آخر هیچ موقع آب لیمو و آبغوره و آب نارنج و کلا ترشیجات را داخل ظرف یا بطری های پلاستیکی نریزید چون ترشی آنها باعث اکسیده شدن ظروف و سمی شدن آن ها می شود
دلیل تلخ شدن آبلیمو های خانگی یا حتی برخی از انواع صنعتی آن چیست؟
گاهی فشار به پوست لیمو، باعث ترکیب روغن‌های اسانسی موجود در آن با آبلیمو می‌شود. از آنجا که ترکیب‌های برخی از این روغن‌ها تلخ است، امکان تلخ شدن آبلیمو هم به وجود می‌آید. البته این ترکیب‌های تلخ هیچ ضرری برای بدن ندارند.
علت ته‌نشین شدن آبلیموهای خانگی چیست؟ چرا برای انواع صنعتی این اتفاق نمی‌افتد؟
یکی از آنزیم‌های موجود در لیمو، «تکستیناز» است که باعث ته نشین شدن پالپ لیمو در آبلیمو می‌شود.
از آنجا که این آنزیم در صنعت، پیش، هنگام یا پس از پرس و با حرارت دهی لازم غیرفعال می‌شود، آبلیموهای صنعتی ته‌نشین نمی‌شود. این آنزیم‌کشی در تهیه آب لیموهای خانگی انجام نمی‌شود و به همین دلیل انواع خانگی آنها رسوب نمی‌کند.
تقلب‌های احتمالی موجود در صنعت تولید آبلیمو چیست؟
ممکن است کارخانه‌ها، آبلیموی طبیعی را با جوهرلیمو (اسید سیتریک) و رنگ‌های مجاز خوراکی و آب مخلوط کنند و با کم و زیاد کردن ترکیب‌ها، طعم و رنگ آبلیموی طبیعی را به وجود بیاورند.
البته چنین آبلیمویی دیگر آبلیموی خالص محسوب نمی‌شود و این کار هم نوعی تخلف و تقلب است.
معمولاً این نوع تقلب با مهارت کامل انجام می‌شود و مصرف‌کننده به هیچ وجه نمی‌تواند متوجه آن بشود بنابراین فقط باید آبلیموهایی با مارک و نشان معتبر و استاندارد تهیه کرد.
بهترین ظرف برای نگهداری آبلیمو چه ظرفی است؟
ظرف‌های شیشه‌ای به خصوص انواع تیره‌شان، بهترین ظرف‌ها برای نگهداری آبلیموها هستند. به دلیل اسیدی بودن آبلیمو، باید از نگهداری آنها در ظرف‌های پلاستیکی و فلزی خودداری کرد تا ترکیب‌های فلز و پلاستیک وارد آبلیمو نشوند. بهتر است از خرید آبلیموهای خانگی هم که در بطری‌های پلاستیکی عرضه می‌شوند، خودداری کرد.
بالاخره آبلیموی صنعتی بهتر است یا خانگی؟
اگر از شرایط تولید آبلیموهای خانگی اطلاع نداشته باشید، حتماً مصرف آبلیموی صنعتی که مجوزهای لازم بهداشتی و مهر استاندارد دارند، بهتر است.
ضمن اینکه آبلیموهای صنعتی استاندارد، پاستوریزه می‌شوند و آنتی‌اکسیدان هم به آنها افزوده می‌شود، اما حتی اگر خودتان در منزل آبلیمو تهیه کنید، امکان پاستوریزه کردن یا افزودن آنتی‌اکسیدان به آن را نخواهید داشت.
ظرف مدت یک ماه آبلیمو را مصرف کنید. نور و گرما می‌توانند به سادگی باعث اکسیده شدن روغن‌های موجود در آبلیمو و نامطلوب شدن رنگ و طعم آن شوند
چه کنیم کیفیت آبلیموی خانگی بالا برود؟
لیمو را پیش از گرفتن آب آن، کمی حرارت دهید و برای پیشگیری از کپک زدن آبلیمو، آنها را خوب خشک کنید.
از آنجا که امکان اکسیده شدن روغن موجود در پوست لیمو در صورت تهیه آبلیموی خانگی هم وجود دارد، باید آبلیمو را پس از صاف کردن، حتماً در یخچال و جای تاریک قرار دهید، مثلاً می‌توانید دور شیشه آبلیمو را یک ورق آلومینیوم بپیچید تا محیط نگهداری آن تاریک شود.
حداکثر ظرف مدت یک ماه آبلیمو را مصرف کنید. نور و گرما می‌توانند به سادگی باعث اکسیده شدن روغن‌های موجود در آبلیمو و نامطلوب شدن رنگ و طعم آن شوند.
اکسید شدن روغن موجود در آبلیمو ضرری دارد؟
مصرف خوراکی‌های اکسیدشده به هر حال می‌تواند در طولانی مدت عوارض مختلفی داشته باشد. به همین دلیل در صنایع غذایی به موادی مانند آبلیمو یا روغن‌های مخصوص سرخ کردن، مواد آنتی‌اکسیدان می‌زنند تا جلوی ایجاد این عوارض را تا حد ممکن بگیرند.
روش تولید آبلیموهای صنعتی چگونه است؟
در صنعت، لیموهای ریز یا درشت را وارد کارخانه می‌کنند و پس از شستشو، تمیز و خشک کردن، برشی به آنها می‌زنند و کمی حرارتشان می‌دهند. این حرارت دهی باعث از بین رفتن میکروب‌ها و آلودگی‌های احتمالی باقیمانده و نرم شدن بافت لیموها برای آبگیری بهتر و ساده‌تر می‌شود.
سپس این لیموهای نرم را تحت فشار قرار می‌دهند و آبشان را می‌گیرند.
برای یکدست و یکنواخت شدن آبلیمو، آن را از صافی رد می‌کند تا دانه‌ها و پالپ‌هایش کاملاً جدا شوند.
برای از بین بردن میکروب‌های احتمالی باقیمانده هم عمل پاستوریزاسیون انجام می‌شود. در نهایت آبلیموهای پاستوریزه، داخل شیشه بسته‌بندی و بعد از برچسب خوردن، آماده عرضه به بازار فروش می‌شوند.
البته گاهی آبلیمو را پس از ریختن در شیشه پاستوریزه می‌کنند و برچسب می‌زنند.
افزودنی یا نگه‌دارنده خاصی هم به آبلیموهای صنعتی اضافه می‌شود؟
نه. چون آب لیمو جزو خوراکی‌های ترش و با pH پایین است و امکان رشد میکروب‌ها و باکتری‌های بیماری‌زا در محیط اسیدی آن وجود ندارد.
البته گاهی کپک‌ها حتی در محیط اسیدی آبلیمو هم رشد می‌کنند که در صنعت برای پیشگیری از ایجاد چنین مشکلی، آب لیمو را پاستوریزه می‌کنند. برخی کارخانه‌ها هم مقداری مواد آنتی‌اکسیدانی به آبلیمو می‌افزایند.
زیرا پوست لیمو حاوی روغن‌هایی است که ممکن است در طول نگهداری آبلیمو، اکسید و باعث تغییر طعم و رنگ آن شوند و افزودن آنتی‌اکسیدان‌ها به آبلیمو باعث حفظ رنگ و طعم مطلوب آن می‌شود.
