جمبو برای سلامتی چه فوایدی دارد؟

معرفی درخت و میوه جمبو

جمبو یا آلو جاوه ای نام درخت میوه دار و همیشه سبزی است که در استان هرمزگان در جنوب ایران می روید. این درخت گرمسیری با نام علمی (Syzygium cumini) بومی کشورهای هند، سریلانکا، بنگلادش و اندونزی است. نام این درخت در ایران برگرفته از نام هندی آن است.

امروزه علاوه بر این کشورها، در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله فیلیپین، میانمار، برزیل، جزایر و کشورهای آمریکای مرکزی، فلوریدای آمریکا و برخی کشورهای آفریقایی درخت جمبو وجود دارد. این درخت در صدسال اخیر به جنوب ایران وارد شد.

گسترش جغرافیایی درخت جمبو

امروزه علاوه بر کشورهای یاد شده، در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله فیلیپین، میانمار، برزیل، جزایر و کشورهای آمریکای مرکزی، فلوریدای آمریکا و برخی کشور های آفریقایی درخت جمبو رشد می کند. توزیع درخت جمبو از کشورهای هند و سریلانکا آغاز شد و تا جنوب چین و شمال شرقی قاره استرالیا ادامه یافت. امروزه کشت این گیاه در جزایر کارائیب، فلوریدا و جزیره موریس در آفریقای جنوبی گسترش یافته است.

در ادیان بودایی و هندی درخت جمبو مقدس و محترم است و افسانه های زیادی درباره آن وجود دارد. از نام های دیگر درخت جمبو می توان به نام های آلوی جاوا، جمبول، آلوی مالابار و آلو پرتغالی اشاره کرد. درخت جمبو درختی نسبتاً سریع الرشد است که می تواند تا بیش از صدسال عمر کند. این درخت شاخ و برگ های متراکمی دارد که سایه ای دلنشین در محل کاشت خود ایجاد می کند و ارزش زینتی بالایی دارد.

خواص میوه و سایر قسمت های درخت جمبو

در طب سنتی هند (آیورودا) اعتقاد بر این است که استفاده از دانه های این درخت سبب درمان دیابت می شود؛ در طب سنتی چین مصرف میوه های درخت سبب درمان مشکلات گوارشی شده و برگ و پوست درخت جمبو سبب کنترل فشارخون و التهاب لثه می شود. میوه رسیده جمبو محتوی گلوکز و فروکتوز است که اشکال عمده ای از قند به شمار می روند. این میوه حاوی ویتامین ‏C‏ و ‏A، ریبوفلاوین، اسید نیکوتین، کولین، اسیدفولیک، اسیدمالیک، سدیم، پتاسیم، کلسیم، فسفر، منگنز، روی و آهن است.

ساقه و پوست درخت محتوی تانن، اسیدگالیک، رزین، فیتواسترول ها است. مصرف میوه های درخت جمبو سبب افزایش کارایی دستگاه گوارش و کبد می شود. همچنین سبب تنظیم شدن ضربان قلب می شود و به تصفیه خون، درمان کم خونی و جوش های بدن کمک می کند.

میوه های درخت جمبو آبدار بوده و دارای عطر و طعمی متفاوت و نسبتا ترش و شیرین است. درخت جمبو دو نوع میوه کوچک و بزرگ دارد، میوه های بزرگ این درخت با نام “سووا جامون” شناخته می شود و بیضی شکل هستند. میوه های کوچک گرد بوده و دارای طعمی ترش تر نسبت به میوه ها بزرگ تر هستند.

پوست و برگ های درخت جمبو در کنترل فشار خون بالا مفید است. از جمبو می توان سرکه، ژله و انواع شربت ها تهیه کرد. سرکه جمبو به دلیل خوش رنگ و معطر بودن در سراسر کشور هند تولید و استفاده می شود. میوه جمبو دارای انواع ویتامین ها و مواد معدنی است.

خواص میوه جمبو برای سلامتی

همان طور که اشاره شد استفاده از این میوه تاثیرات مثبت فراوانی دارد. جالب است بدانید که این موضوع ریشه در مواد بی نظیر موجود در این میوه دارد. بررسی‌هایی که در سال ۲۰۱۱ توسط دانشمندان آمریکایی دانشگاه کارولینای شمالی صورت گرفته نشان می‌دهد که شما می‌توانید در جمبو با مواردی مانند ویتامین C، آهن، منیزیم، ویتامین‌های گروه B و فیبر رژیم غذایی، و همچنین پتاسیم، ویتامین A و مقدار کمی پروتئین رو به رو شوید. هر کدام از موارد بالا قادر هستند که بهبود عملکرد اندام‌های بدن شما کمک کرده و شما را از شر طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها و مشکلات در امان نگه دارند.

تقویت سلامت قلب با جمبو

یکی از اصلی‌ترین فواید مصرف جمبو مربوط به تقویت سلامت قلب می‌شود. این موضوع اهمیت خود را زمانی نشان می‌دهد که بدانید مشکلات قلبی بالاترین نرخ مرگ و میر در میان بیماری‌ها را دارند. همان طور که در بالا نیز ذکر شد، در این میوه می‌توانید با عناصر مفیدی مانند پتاسیم آشنا شوید.

این عنصر قادر است به صورت موثری به کاهش فشار خون در شما کمک کند. شواهد نشان می‌دهد که عنصر پتاسیم می‌تواند رگ‌های شما را گشاد کند. این موضوع با کاهش فشار خون باعث می‌شود که شانس ابتلا به بیماری‌هایی مانند حملات قلبی و تصلب شرایین کاهش پیدا کند.

سلامت پوست

پوست که از آن به عنوان بزرگترین عضو بدن یاد می‌شود، در معرض بیشترین آلودگی‌ها و عوامل بیماری زا قرار دارد و به همین دلیل حفظ سلامت آن از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد. در جمبو می‌توانید با مقادیر قابل توجه ای از ویتامین C آشنا شوید. این ویتامین قادر است به بهبود شرایط پوست شما منجر شود.

دانشمندان بر این باور هستند که وجود این ویتامین برای ساخت کلاژن ضروری می‌باشد. کلاژن نه تنها به بهبود بافت‌های آسیب دیده کمک می‌کند، بلکه خاصیت کشسانی پوست نیز به آن بستگی دارد. افزایش ساخت کلاژن می‌تواند شما را در مقابل پیری زودرس حفظ کند.

تقویت دستگاه ایمنی

این موضوع نیز دوباره ناشی از حجم بالای ویتامین C موجود در جمبو می باشد. این ویتامین در بدن نقش های مختلفی دارد که بدون شک مهم ترین آنها ساخت گلبول های سفید می باشد. از این گلبول ها به عنوان اصلی ترین عامل در برابر میکروب ها یاد می شود.

هر چه تعداد این گلبول های سفید بیشتر باشد، قدرت ایمنی بدن شما افزایش پیدا می کند. علاوه بر این، این میوه سرشار از آنتی اکسیدان های قدرتمند می باشد. این آنتی اکسیدان ها قادر هستند که شما را در برابر بسیاری از بیماری های مزمن در امان نگه دارند.

تقویت دستگاه گوارشی

از دیگر خواص بی نظیری که به این میوه نسبت می دهند، می توان به تقویت دستگاه گوارشی اشاره کرد. این موضوع بدون شک ناشی از مقادیر قابل توجه فیبر موجود در جمبو می باشد. فیبرها قادر هستند به صورت جدی شرایط هضم و گوارش را بهبود ببخشند. به عنوان مثال، مصرف فیبر باعث می شود که لوله های گوارشی شما مرطوب شود.

این موضوع می تواند به شما در برابر یکی از رایج ترین بیماری های گوارشی یعنی یبوست کمک کند. علاوه بر این، در سال های اخیر ثابت شده که فیبرها با کاهش خطر ابتلا به سرطان های دستگاه گوارشی مانند کولون در ارتباط هستند.

کاهش وزن

حجم بالا فیبر جمبو قادر است به شما در روند کاهش وزن نیز کمک کند. یکی از اصلی‌ترین مشکلات برای کسانی که قصد دارند وزن خود را کم کنند، مربوط به پرخوری می‌شود. استفاده از فیبر می‌تواند این موضوع را برطرف کند. دانشمندان باور دارند که فیبرها به شدت دیرهضم هستند. این بدان معنی است که مصرف آنها باعث می‌شود که شما دیرتر احساس گرسنگی کنید. مصرف ۱۰۰ گرم از این میوه می‌تواند بیش از ۱۲ ساعت شما را سیر نگه دارد.

کاربردهای درخت جمبو

از آنجا که درخت جمبو تاج و منظره زیبایی دارد در بسیاری از مناطق رویش به عنوان درخت زینتی و سایه دار استفاده می‌شود. چوب آن محکم است و در مقابل آب استقامت زیادی دارد. در برخی کشورها از چوب جمبو برای ساخت تراورس و وسایل و ابزارالات کشاورزی و روستایی و نیز سوخت استفاده می‌شود.

از پوست این درخت به خاطر داشتن ۸ تا ۱۹ درصد تانن در صنعت چرم‌سازی استفاده می‌شود. گل‌های این درخت نیز مورد علاقه زنبورهای عسل است و به همین خاطر در صنعت زنبورداری مؤثر می‌باشد.

در جنوب ایران گلدهی این درخت در فروردین و اردیبهشت ماه ‌است و در ماه‌های تیر و مرداد ثمر می‌دهد. میوه رسیده جمبو سیاهرنگ است و به شکل و اندازه زیتون یا کمی بزرگتر است. میوه جمبو که به صورت خوشه‌ای است، نخست کوچک و سبز است رفته رفته بزرگتر و سرخرنگ می‌شود و سپس به رنگ سیاه در می‌آید.

میوه جمبو هسته بزرگی دارد که سخت نیست. بخش خوردنی آن نرم و آبدار است. جمبو کال گس و ترش است ولی میوه رسیده شیرین و کمی ترش است.

دیابت