شیرنارگیل خاصیت دارد؟

شیرنارگیل‌های موجود در بازار به ۲ روش تهیه می‌شوند؛

در یک روش اسانس نارگیل به شیر و شکر افزوده می‌شود و در واقع شیر با طعم نارگیل داریم.

در روش دیگر میوه تازه نارگیل که خرد و له‌شده، به شیر اضافه می‌شود بعد این مخلوط را صاف و به آن شکر اضافه می‌کنند. البته نوع دوم در مقایسه با نوع اول بهتر است اما نوع اول در بازار فراوان‌تر عرضه می‌شود.

در برخی مراکز عرضه، از پودر نارگیل هم استفاده می‌شود یعنی نارگیل خشک‌شده و پودر شده را به شیر اضافه می‌کنند اما چون تهیه پودر قابل حل در شیر سخت است، این روش چندان مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.

خیلی از مردم فکر می‌کنند شیرنارگیل همان آب داخل نارگیل است، اما آب داخل نارگیل اصلاً به صورت تجاری در بازار وجود ندارد و در کشورهایی که نارگیل در آن فراوان است مثل هند، مالزی، اندونزی و تایلند مرسوم است نارگیل را به صوت نارس می‌چینند و آب داخل آن را می‌خورند.

نوعی از شیرنارگیل در خانه‌ها تهیه می‌شود، به این صورت که گوشت نارگیل را در همزن با شیر یا آب و شکر مخلوط می‌کنند.
به طور کلی نه شیرنارگیل و نه آب نارگیل خواص قابل ذکر و خاصی ندارند. آب نارگیل حاوی مقداری چربی، املاح و ویتامین A، D، K و پروتئین است. مصرف شیرنارگیل نیز چندان توصیه نمی‌شود و خوردن شیر ساده بهتر است.

نارگیل بیشتر طعم‌دهنده است و خواص قابل ذکری ندارد حتی خوردن خود نارگیل نیز خیلی توصیه نمی‌شود زیرا حاوی روغن است و در روغن‌های نباتی، تنها روغنی است که اسیدهای چرب اشباع بالایی دارد. روغن زیتون، سویا، ذرت، آفتابگردان و… اسیدهای چرب غیراشباع دارند اما نارگیل با آن که گیاهی است، اسید چرب اشباع بالایی دارد و مخصوصاً مصرف آن برای مبتلایان به فشارخون و ناراحتی‌های قلبی توصیه نمی‌شود.

نارگیل را باید به صورت تفننی و هرازگاهی خورد و روی شیرش به عنوان یک نوشیدنی مفید نمی‌توان حساب کرد.

بخش تغذیه و آشپزی تبیان