لاگزاتیو چه موارد مصرفی دارد؟

موارد و مقدار مصرف لاگزاتیو:

ملین های حجیم کننده در بیمارانی که کولوستومی ،ایلیوستومی شده یا همورویید،فیستول ،اسهال مزمن و کولون تحریک پذیر دارند،به کار می رود.

همراه با این نوع ملینها باید مقادیر متناسبی مایعات مصرف گردد تا از انسداد روده جلوگیری به عمل آید.

ملین های با اثر لغزنده ساز از جمله پارافین مایع به صورت خوراکی در بیماران مبتلا به همورویید مصرف می شوند

و بعضی از انواع نیز مانند گلیسرول میتواند به صورت شیاف مصرف گردد.

ملین های اسموتیک مثل املاح منیزیم در مواردی که نیاز است محتویات روده به سرعت تخلیه گردد،استفاده می گردند.

موارد منع مصرف و احتیاط:

به طور کلی هیچ یک از ملینها در موارد زیر نباید مصرف شوند:

آپاندیسیت یا نشانه های آن ،خونریزی رکتوم با علت نامشخص نارسایی احتقانی قلب یا زیادی فشارخون ،دیابت ،تراکم مدفوع و انسداد روده.

هشدار:

به طورکلی هیچ یک از ملینها در موارد زیر نباید مصرف شوند:

آپاندیسیت یا نشانه های آن ،خونریزی رکتوم با علت نامشخص نارسایی احتقانی قلب یا زیادی فشار خون ،دیابت ،تراکم مدفوع و انسداد روده.

مکانیسم اثر:

ملین های حجیم کننده مدفوع از طریق جذب آب باعث افزایش حجم و رطوبت مدفوع می شوند و در نتیجه باعث تحریک حرکات دودی روده می شوند.

ملینهای نرم کننده با کاهش کشش سطحی باعث افزایش نفوذپذیری آب به داخل مدفوع و سپس نرم شدن مدفوع می گردند.

ملین های اسموتیک با افزایش فشار اسمزی در روده باعث جذب مایعات و انبساط کولون می گردند و در نتیجه حرکات دودی روده افزایش می یابد.

ملینهای محرک با تحریک مستقیم جداره روده باعث افزایش حرکات دودی می گردند

و به همین دلیل از جذب بیش از حد مایعات موجود در روده نیز جلوگیری به عمل می آورند.

ملین های با اثر <لغزنده ساز> معمولا با تشکیل لایه های غیرقابل اختلاط با آب بر روی سطح مدفوع موجود در روده قرارگرفته باعث احتباس آب در مدفوع می گردند.

نکات قابل توصیه به بیمار:

۱.به طور کلی از مصرف ملینها باید خودداری کرد، مگر این که یبوست موجب بدتر شدن شرایط بیمار (بویژه مبتلایان به آنژین صدری یا احتمال بروز خونریزی رکتوم) شود.

۲.به طور کلی از مصرف ملینها در کودکان باید خودداری کرد، مگر این که توسط پزشک تجویز شده باشد

داروی فعال‌کننده روان