خدای متعال در آیه دهم تا دوازدهم سوره تحریم از زنان بدکار و نیکوکار، سخن گفته است; حال پرسش اینجاست که چرا زنان بدکار و نیکوکار را در دو آیه جداگانه آورده، نخست از زنان بدکار برای مثل یاد کرده است؟
برای روشن شدن سرّ مقدم شدن الگو و مثل زنان ناصالح، باید به محتوا و شأن نزول این سوره توجه کرد. بر اساس نقل مفسّران، پیامبر اکرمسخنی را با همسرش حفصه در میان گذاشت و به او سفارش کرد که آن را کتمان نموده، به دیگران انتقال ندهد، حفصه بر خلاف توصیه پیامبر۶ سرّ آن حضرت را افشا نمود، خدای متعال پیامبر۶ را از این قضیّه آگاه نمود;(تفسیر المیزان، علامه طباطبایی;، ج ۱۹، ص ۳۳۱، جامعه مدرسین.)
بر این اساس در این سوره مبارک، سخن از افشای راز پیامبر۶، به وسیله برخی از زنان آن حضرت است و به همین مناسبت، نخست مثال زن نوح و زن لوط را بیان میفرماید که با توجّه به آن که زن پیامبر بودهاند، امّا به آن دو خیانت و با دشمنان همکاری نموده، راز خانه آنها را فاش میکردهاند.
این مثال برای زنان پیامبر است که فکر نکنند زن پیامبر بودن، به خودی خود، امتیازی محسوب میشود; در تاریخ کسانی بودهاند که با توجّه به برخورداری از این موقعیّت، از آن نتوانستند استفاده کنند و مانند انسانهای ناصالح شدند.(تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج ۲۴، صص ۲۷۱ـ۳۰۰، دارالکتب الاسلامیه.)
با این توضیح، تناسب مطالب اقتضا دارد که الگو و مثال زنان ناصالح، مقدّم باشد. طبیعی است آن گاه که الگوی صالحان را معرّفی میکند، با بسط بیشتری بیان نماید تا شناخت مؤمنان به آنان بیشتر گردد و بتوانند با معرفت از آنها، الگوگیری کنند، و این نکته درباره مثل بدی صدق نمیکند، چرا که فقط تذکّر به آن کافی است که انسان را بیدار نماید.
