چراتراشیدن ریش حرام است؟

الف) قبل از بیان اینکه چرا تراشیدن ریش حرام است ذکر این نکته ضروری است که علمای شیعه و معتزلین از اهل سنت اتفاق نظر دارند که همه احکام الهی تابع مصالح و مفاسد در متعلق آنهاست. از طرف دیگر چنان نیست که دقیقا فلسفه همه احکام برای ما روشن باشد، بلکه برخی از آنها در متون دینی منصوص گردیده مانند فلسفه نماز، روزه، حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر و برخی ذکر نگردیده است. شاید علت عدم ذکر همه آنها هم این باشد که گرایش افراطی به دانستن فلسفه احکام کاهش دهنده روح تعبد در برابر پروردگار است و این خود ضرر بزرگی در بردارد، و انسان را دچار نوعی شرک میگرداند، یعنی فلسفه جویی را جایگزین خداگرایی میکند. البته در مواردی نیز انسان از طریق عقلی میتواند فلسفههایی را بفهمد ولی این فلسفهها اولا کلیت ندارد و ثانیا به تدریج در طول زمان و با رشد دانش بشری یکی یکی روشن میشود و در هر زمان برای هر حکم احتمال وجود فلسفهها و علل دیگری میرود که برای ما مکشوف نیست. بنابراین در چنین مواردی باید ابتدا این فرهنگ نادرست رإ؛ ** اصلاح کرد که میگوید اول باید فلسفهاش را بدانم تا بعد عمل کنم چنانکه در دیگر موارد زندگی مانند انجام دستورات پزشک اینچنین است.
ب ) از نظر دندانپزشکان وجود محاسن در صورت برای حفاظت از لثهها و دندانها مفید است.
ج ) از نظر متخصصین پوست نیز وجود محاسن در صورت رعایت نظافت و اصول بهداشتی برای حفاظت از پوست و لطافت آنها مفید است، مگر در مورد کسانی که گرفتار قارچهای پوستی و … باشند که مسالهای استثنایی است.
د ) وجود محاسن متناسب با ساختار طبیعی بدن مرد میباشد، و تراشیدن آن تشبه به زنان میباشد در بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۱۱۲، ح ۱۲، باب ۱۳ در ضمن روایت طویلی از امام صادق(ع) تاریخچه این مساله ذکر گردیده آن گاه امام(ع) به فلسفه فوق اشاره کرده و میفرمایند: « … وانا نحن نجز الشوارب و نعفی اللحی و هی الفطره…؛ ولی ما شوارب را کوتاه میکنیم و لحیه را باقی میگذاریم و این مطابق فطرت است.»

ه’ ) نکته دیگری که امروزه پیدا شده این است که یکی از راههای انتقال ویروس بعضی بیماریها تیغ کشیدن میباشد.
و) از لحاظ روایات نیز در این باره روایات متعددی در کتب روایی، از جمله بحارالانوار، معانی الاخبار، تحف العقول، وسایلالشیعه و دیگر مجامع روایی وجود دارد که ما فقط به ذکر دو روایت از بحار الانوار بسنده میکنیم:
۱ – من کتاب من لا یحضره الفقیه قال الصادق (ع) اخذ الشارب من الجمعه الی الجمعه امان من الجذام و قال النبی (ص) لا یطولن احدکم شاربه فان الشیطان یتخذه مخباً یستتر به و قال (ع) من لم یأخذ شاربه فلیس منا و قال (ع) احفوا الشوارب و اعفوا اللحی و لا تتشبهوا بالیهود وقال (ص) ان المجوس جزّوا لحاهم و وفروا شواربهم و انا نحن نجز الشوارب و نعفی اللحی و هی الفطره و اذا اخذ الشارب یقول بسم الله و بالله و علی مله رسول الله (ص)…، (بحار الانوار. ج ۷۶، روایت ۱۴، ب ۱۳).
۲ – عن رسول الله (ص) اخفوا الشوارب واعفوا اللحیه و لا تتشبهوا بالمجوس.
(بحارالانوار، ۷۶ / ۱۱۱ – ج ۱۰ / ۱۳)
در پایان گفتنی است به هیچ وجه کسی نگفته هر کسی ریش داشت آدم خوبی است و هیچ گناهی از او سر نمیزند وای چه بسا شخصی دارای ریش باشد و بزرگترین گناهان را انجام دهد. (مثل ابن ملجم)