کیفیت نماز در زمان حضرت موسی و دیگر پیامبران چگونه بوده است؟

نماز که نوعی عبادت و پرستش و ارتباط ویژه با آفریدگار جهان و انسان

است در ادیان پیشین نیز وجود داشت، اما کیفیت آن در ادیان مختلف

متفاوت بوده است و صورت کاملی از چگونگی آن در هر دینی در دست

نیست. آنچه مسلم است مراسمی به عنوان عبادت و پرستش در کلیه ادیان

وجود داشته و دارد.

نماز در تمامی ادیان گذشته واجب بوده و در آیات و روایات زیادی به

این مساله اشاره شده است; هر چند ممکن است از نظر شکل ظاهری،

اعمال ارکان، اذکار و الفاظ; نماز مسلمانان فرق داشته باشد.

قرآن درباره اسماعیل(ع) میفرماید: ((و کان رسولا نبیا و کان یامر

…;[اسماعیل] فرستاده و نبی بود; او همیشه

و الزکا

اهله بالصلا

خانواده خود را به نماز و زکات فرا میخواند…)).

درباره نماز موسی و برادرش هارون میفرماید: ((و به موسی و برادرش

وحی فرستادیم که برای ملت خود خانههایی در مصر انتخاب کنید و

خانههایتان را مقابل یکدیگر قرار دهید و نماز را به پا دارید (و اقیموا

) و به مومنان بشارت ده)).

الصلا

لقمان در مواعظ و اندرزهای خود به پسرش میگوید: ((پسرم! نماز را

) و امر به معروف و نهی از منکر کن)).

برپادار (اقم الصلا

حضرت ابراهیم(ع) زن و فرزند خود را در بیابان تنها گذاشت دست به

دعا برداشت و گفت: ((خداوندا! من برخی از دودمانم را در سرزمینی بی آب

و گیاه در کنار خانهای که حرم تو است جای دادم تا نماز را برپا دارند)).

(ابراهیم، آیه ۳۷ و ۳۸)

پس نماز، عبادت و نیایش در همه ادیان حتی در بین تمامی انسان وجود

داشته و دارد; اما شکل و نوع آن فرق میکند که کاملترین عبادات، همان

نماز تشریح شده مسلمانان است. بدین صورت که متناسب با تکامل دین،

نماز نیز روند تکاملی داشته است و دین مبین اسلام ؤ همچنان که در معارف

و قوانین و مقررات اجتماعی کاملترین دین است ؤ در عبادات نیز جامعترین

و کاملترین آنها را ؤ که متناسب با انسان رشد یافته عصر خاتمیت است ؤ

تشریع فرمود.