عالم معنا چیست؟
عالم معنا تعبیر رایجی است که در موارد مختلف بکار می‌رود.
یکی از موارد آن عالم متافیزیک و غیر ماده است؛ یعنی عالمی که با حواس ظاهری درک نمی‌شود
در این صورت به عالم مثال، عالم عقل، مجردات، ملائکه و حتی گاهی به خداوند نیز عالم معنا گفته می‌شود.
گاهی نیز به هر چیزی که حقیقی، راست، اصلی، ذاتی، مطلق، باطنی و روحانی باشد معنا و عالم معنا گفته می‌شود.
راه ورود به عالم معنا
همه مشکل ما این است وقتى که سخن از غیب به میان مى آید، با حواس ظاهرى خویش، در خارج از جان خود به دنبال آن مى گردیم.
دلیل عمده اش ظاهر گرایى ماست.
اگر در آسمان هاى هفتگانه هم قدم بگذاریم و قدرمندترین دستگاههاى دیدن را با خود ببریم غیب را نخواهیم دید
ما هیچ راهى براى ورود به عالم غیب جز از باطن خویش و عبور از نفس نداریم
اگر در قرآن مى خوانیم « أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَیْنَیْنِ وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ »([البلد: ۸-۹)
یعنى آیا ما براى شما دو چشم قرار ندادیم
درست است که ظاهر آیات همین دو چشم ظاهرى ما را اشاره دارد
اما حقیقتا خداوند دو چشم یکى براى مشاهده ظاهر و دیگرى مشاهده پشت پرده جان
قرار داده است
اگر بخواهیم عالم غیب را ببینیم جز عبور از جان خویش راه دیگرى نیست
ممکن است سوال شود خوب چگونه ؟ این خود بحثى مفصل مى طلبد
در یک مثال ساده ما عقل داریم و در جایى از جانمان معقول حضور پیدا مى کند، آیا با این چشم مى توانیم آنها را ببینیم ؟
خیر، به هیچ وجه نمى توانیم ببینیم
جهان عقل ما آنقدر بزرگ است که اصلا” کرانى برایش نیست و غیب اندر غیب پرده اندر پرده.
وقتى به سمت عقلانیت برویم قدم به سمت غیب میگذاریم. البته منظور من این عقلانیت متعارف در السنه عموم نیست.
حال وقتى که سخن از ولى خدا به میان مى آید و سخن از ولایت او مى شود خیلى ها معنایش را نفهمیده اند
باید بگویم ولایت یعنى به جان و صعود از جان به سر سویدا ورود پیدا کند
و جهان لا یتناهى و در قوس صعود قرار بگیرد و نبوت یعنی مسیر را برعکس بیاید و برگشت از عالم لایتناهى
ودر بین مردم قرار بگیرید و هر نبى و پیغمبرى به میزان ولایتش مرتبه نبوت اوست.
انسان کامل کسى است که یک دور جهان باطن و پشت پرده هستى را سیر کرده است و سیر معکوس و برگشت به عالم ظاهر را داشته است.
______________________
پی نوشت
برای آگاهی بیشتر، پاسخ‌های ۱۳۰۱ «معنویت در اسلام و مسیحیت»
و ۱۵۹۳ «ارتباط دین با معنویت» را مطالعه کنید.
ما انسان ها بهمراه کلیه موجودات غیر زنده و زنده نباتی و حیوانی در عالم غیب قرار داریم و مشغول زندگی هستیم. زیرا این عالم واقعی و عینی و شهودی ظهور و پیدایش و تجلی یکی از لایه ها یا سطوح و یا یکی از مراتب و درجات مختلف و فراوان تکاملی عالم غیب می باشد بین دو سر حد ؛ یکی نهایت نقصان و دیگری نهایت کمال در طول سفر مقطعی و نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین نظام احسن آفرینش مبداء و آفرینش مجدد آن در معاد. و آنهم بطور یکسان و برابر در محتوای کلیه کیهان ها یا جهان های متناهی و موازی و مساوی و بیشمار.