با توجه به اینکه دعای ندبه در زمان رسول خدا و ائمه(ع) نبوده و پس از آن به وجود آمده است آیا این دعا بدعت نیست؟
بدعت، وارد کردن کار و روشی است. از پیش خود، در برنامههای شرعیه که نه بالخصوص از پیامبر اکرم و ائمه (علیهم السلام) درباره آن دستوری صادر شده و نه عموم یا اطلاق دستورات و اوامر آن بزرگواران شامل آن باشد و دعای ندبه، اولاً، چنانکه گفته شد بالخصوص وارد شده و اطمینان به صدورش هست و هیچکس از پیش خود آن را نیاورده و لا اقل کسانی که میخوانند، اطمینان به صدور آن که دارند. ثانیاً، بواسطه آن که متضّمن حمد و سپاس خدا بر قضا و قدر او و ذکر فضایل و مناقب اهل بیت است، عمومات دعا و حمد و ذکر فضایل و مناقب و مصائب شامل آن میشود.
ثالثاً: این دعای ندبه را اگر شخص از پیش خود هم انشا کند و بخواند بدعت نیست مثل اینکه خطبه یا قصیدهای مشتمل بر این مطالب انشا کند و مانند «دوازده امام خواجه» آن را برای مردم بخواند یا مردم آن را بخوانند. این نه خلاف سنت پیامبر اکرم است و نه بدعت است و نه وارد کردن چیزی است در دین. این همان اجرای تعالیم و برنامههای دین است که به حسب صور و مصادیق و مظاهر، مختلف میشود
