چه نوع دوستی و تعلق خاطری الهی و چه نوع آن شیطانی است؟
اسلام به محبت و مودت بین افراد، توجه خاصی دارد.
پیامبر(ص) می فرمایند: دوست داشتن مؤمن یکى از بزرگترین اسباب ایمان است.[۱]
امام صادق علیه السلام می فرمایند: از نشانه هاى دین دوستى آدمى این است که برادرش را دوست داشته باشد.[۲]
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : نگاه کردن به برادرى که به خاطر خداوند عزّ و جلّ دوستش مى دارى، عبادت است.[۳]
و افراد به رقابت در این عرصه تشویق شده اند. امام على علیه السلام می فرمایند: برادرت در دوستى اش [نسبت به تو] از تو قویتر نباشد.[۴]
اما باید ضابطه های دوستی را نیز حفظ کرد، تا از فواید آن بهره مند شد. امام على علیه السلام می فرمایند: برادران را به اندازه پرهیزگارى آنان دوست بدار.[۵]
و چون ممکن است شیطان از در فریب وارد شود و مطالب فاسد را با شعارهای زیبا، عامل انحراف قرار دهد، خوب است که انسان با معیارهایی، به سنجش و ارزیابی دوستی ها خود بپردازد. که با معیارهای مختلفی می توانیم به ارزیابی یک دوستی بپردازیم.
اگر هدف را به عنوان معیار در نظر بگیریم، باید بگوییم: دوستی و علاقه مندی که رنگ خدایی داشته باشد یعنی هوای نفس در آن نقش ایفا نکند و شیطان در پشت صحنه، فرمان ندهد، صحیح و در مسیر حق است ولی اگر دوست داشتن هم نوع به خاطر امور نفسانی بوده و انسان کسی را از روی شهوت خواهی دوست بدارد مثل دوست داشتن غیر هم جنس و در بعضی مواقع دوست داشتن همجنس، این گونه دوست داشتن ها خطرناک و انحرافی است.
اگر نتیجه را معیار قرار دهیم باید بگوییم: دوستی های خدایی انسان را به طرف خدا و معنویت می کشاند، ولی دوستی های شیطانی، انسان را دنیا طلب کرده و موجب از بین رفتن معنویت می شود و انسان را آماده ارتکاب گناه می کند.
بنابراین با در نظر گرفتن ملاک ها و معیارهای روشن دینی، انسان می تواند دوستی های الهی را از دوستی های شیطانی تفکیکک کند.
[۱]. بحار الأنوار: ٧۴/٢٨٠/٧.
[۲]. الاختصاص: ٣١.
[۳]. بحار الأنوار: ٧۴/٢٧٩/١.
[۴]. بحار الأنوار: ٧۴/١۶۵/٢٩.
[۵]. الاختصاص: ٢٢۶.
منبع : شهر سوال
