آیارابطه ای بین آیه ۱۰۹ سوره توبه با برجهای دوقلونیویورک وجوددارد؟

با سلام
در ایات ۱۰۹ و ۱۱۰ سوره توبه آمده است :
أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْیَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللّهِ وَرِضْوَانٍ خَیْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْیَانَهُ عَلَىَ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِی نَارِ جَهَنَّمَ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ *
لاَ یَزَالُ بُنْیَانُهُمُ الَّذِی بَنَوْاْ رِیبَهً فِی قُلُوبِهِمْ إِلاَّ أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ
یا کسى که بنیاد [کار] خود را بر پایه تقوا و خشنودى خدا نهاده بهتر است‏ یا کسى که بناى خود را بر لب پرتگاهى مشرف به سقوط پى ‏ریزى کرده و با آن در آتش دوزخ فرو مى‏ افتد و خدا گروه بیدادگران را هدایت نمى ‏کند
همواره آن ساختمانى که بنا کرده ‏اند در دلها یشان مایه شک [و نفاق] است تا آنکه دلهایشان پاره پاره شود و خدا داناى سنجیده‏ کار است
«جرف» در زبان عربى به معناى «حاشیه» نهر و یا چاه است که آب زیر آن را خالى کرده باشد و «هار» به معناى شخص یا ساختمان سستى است که در حال سقوط است.(۱)
بنابراین مراد از این دو کلمه به همراه «شفا»، لب پرتگاهى است که مشرف به سقوط باشد.
آیه ۱۰۹ و ۱۱۰ سوره توبه تمثیلى از اساس زندگى مؤمن و منافق است که اولى مبتنى بر تقوى و رضوان الهى و بناى دومى بر تزلزل و تردید است. نتیجه چنین نگرشى در مؤمن رسیدن قلب او به مرحله یقین و چنان نگرشى از منافق متلاشى شدن دل در اثر قرار گرفتن در آماج شک و تردید است.(۲)
با توجه به آیات قبل از دو آیه فوق، آیات مورد بحث به مسجد ضرار اشاره دارند. مسجد ضرار، پایگاه مذهبى منافقین در مبارزه علیه مذهب بود. مبناى چنین حرکتى استفاده از گرایش هاى مردم به منظور اغفال آن ها است. مسلمان راستین هم کسى است که سطحى نگر نبوده فریب این گونه ظواهر را نخورد بلکه با دقت نظر چهره باطنى افراد را در پشت چهره ظاهرى آن ببیند. چرا که اسم و عنوان ظاهرى و ماسک ها، واقعیت چیزى را دگرگون نمى کند.(۳)
واژهایى که در آیه شریفه فوق آمده اند، گویاى نکات قابل تأمّلى هستند: «بنیان» یعنى بنا و ساختمان، «شفا» به معنى لبه چیزى است. «جُرُف» یعنى حاشیه نهر و یا چاه که زیر آن را آب خالى کرده باشد و «هار» به معنى شخص یا ساختمان سستى است که در حال سقوط مى باشد. تشبیه فوق با روشنى تمام، بى ثباتى و سستى کار منافقان و استحکام و بقاى کار اهل ایمان و برنامه هاى آن ها را نمایان مى سازد. برخلاف مؤمنى که کار او بسان بناى یک ساختمان بر زمین بسیار محکم و استفاده از مصالحى پردوام و مطمئن است; منافق به کسى مى ماند که ساختمان خود را بر لبه رودخانه اى که سیلاب، زیر آن را به کُلّى خالى کرده و هر آن آماده سقوط است.(۴)
در مورد آیه ۱۰۹ سوره توبه گفتنى است پس از حادثه ۱۱ سپتامبر در آمریکا برخى با استفاده از فرصت به دست آمده این آیه را بر این حادثه تطبیق دادند در این باره شایان ذکر است:
تطبیق حوادث یازده سپتامبر آمریکا، با آیات ۱۰۹ و ۱۱۰ توبه درست نیست; زیرا، این گونه توجیهات ،مطابق با اصول و قواعد تفسیر قرآن نیست، و جنبه ذوقى دارد.
در تاریخ، هر روز شاهد حوادث گوناگون تلخ و شیرین هستیم اگر هر واقعه اى را با ذوقیات خود، با آیات قرآن تطبیق دهیم، علاوه بر این که خلاف قواعد و اصول تفسیر است، سبب سستى و سبکى درباره اعتقاد به این کتاب آسمانى خواهد شد. قرآن کریم، به کلیات، معیارها، افکار، اعمال، نتایج اعمال، دشمنى دشمنان و… اشاره کرده است، و کمتر به جزئیات و وقایع پرداخته است.
بنابراین، تطبیق وقایع و حوادث بر آیات قرآن صحیح نیست.
با توجه به این که واقعه یازده سپتامبر کار خود آمریکایى ها و صهیونیست ها بوده، شایعه تطبیق وقوع آن با آیات قرآن نیز بعید نیست که از جانب خود آن ها باشد، تا به اهداف خود برسند. برخى از اهدافى که در این باره دنبال مى کنند به شرح زیر است:
۱. ایجاد بى اعتمادى میان مسلمانان و غیرمسلمانان درباره قرآن: اگر بپذیریم که وقایع را مى توان بر قرآن تطبیق کرد، چنان چه یک حادثه برخلاف آن چه انتظار است مشاهده شود، کافى است که افراد نسبت به قرآن بى اعتماد شوند.
۲. آمریکائى ها و صهیونیست ها، در اهداف بلند مدت خود نقشه تضعیف و از بین بردن مسلمانان و یا حداقل جلوگیرى از گسترش اسلام را در سر دارند. اگر این شایعه تثبیت شود که حادثه یازده سپتامبر مطابق با آیات قرآن است، آن گاه مى گویند: این کار، کار مسلمانان و مطابق با اعتقاد و کتاب آسمانى آنان است; تا بدین وسیله افکار عمومى را بر ضد قرآن و معتقدات مسلمانان بسیج کرده، به اهداف شوم خود برسند، و بهانه اى براى مبارزه با مسلمانان داشته باشند; چنان چه دیدیم بعد از آن واقعه، تمام امکانات خود را در این راه به کار گرفتند.
از این رو، به نظر مى رسد، هدف از طرح چنین مسائلى تضعیف قرآن کریم باشد.(۵)

(۱)- ر.ک: قاموس قرآن، سید على اکبر قرشى، واژه «جرف و هار».
(۲)- المیزان، علامه طباطبایى، ج ۹، ص ۴۱۳، دارالکتب الاسلامیه.
(۳)- تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازى و دیگران، ج ۸، ص ۱۴۳.
(۴)- تفسیر نمونه ، ج ۸، ص ۱۴۱
(۵)- برگرفته از سایت شهر مجازی قرآن

منبع: پرسمان قرآن