عبدالقادر گیلانی چه کسی بود؟
چرا عبدالقادر گیلانی توسط شیعه مورد انتقاد قرار گرفته است؟
آراء و عقاید اشتباه عبدالقادر چه بود؟
عبد القادر گیلانی در سال ۴۷۱ هـ.ق در یکی از دهکده های گیلان به نام نیف یا نایف پای به جهان نهاد.
او را از سادات حسینی دانسته اند [۱] البته به گفته قاموس الاعلام و طبقات شعرانی نسبتش به حضرت امام حسن مجتبی می رسد. [۲]
مادر عبدالقادر دختر ابو عبدالله صومعی می باشد که یکی از اقطاب پر شهرت عصر خودش در گیلان بود.
وی در سال ۴۸۸ هـ.ق وارد شهر بغداد شد و پس از آموزش علوم ظاهری، به سیر و سلوک و ریاضت روی آورد.
وی در اصول (عقائد) پیرو اشعری و در فروع (فقه) پیرو احمد بن حنبل و شافعی بود.
تربیت یافتگان بسیاری از مسلک سیر و سلوک او آموزش دیده اند
که از جمله آنان شیخ شهاب الدین سهروردی بود. [۳]
وی از کبار صوفیه و موسس فرقه قادریه است.
شطحیات و شریعت
اما آنچه که به عنوان اشتباه از او می توان یاد کرد بعضی از مطالبی است که با حقیقت شریعت سازگاری ندارد
چنانکه از وی پرسیدند: چرا به مکه معظم نمی روی؟
شیخ دست را بلند کرد و میان دو انگشتان خود را نشان داد و به پرسنده گفت:
تماشا کن، پرسنده نظر انداخت و دید کعبه در فضا به گرد سر شیخ می گردد. [۴]
معلوم است ظهور چنین افعال و اعمالی از ایشان که به شطحیات معروف است نمی تواند موافق با شریعت باشد.
نکته دیگر این که اگر کسی در زمانی می زیسته و بر فرض عیب و نقصی در او نبوده است
اما چه دلیل می شود که امروز یا در زمان خودش عده ای سرسپرده او باشند
انتخاب فردی بعنوان پیشوا و رهبر دینی باید مبتنی بر حجت الهی باشد
و در نظر ما آنچه از دلایل عقلی و آیات و روایات و معجزات اثبات میشود
حجت بودن پیامبران الهی و امامان معصوم ائمه اثنی عشر علیهم السلام می باشند
و بقیه هر چند عیب و نقص واضح و آشکاری نداشته باشند گرچه مورد احترام هستند
ولی گفتار و رفتار آنها برای ما حجیت و سندیت ندارد چون احتمال خطا و اشتباه در آنها وجود دارد.
و عجیب از کسانی است که در عصمت و حجت بودن حجت های الهی یعنی پیامبران و امامان معصوم علیهم السلام تردید دارند
اما بدون هیچ دلیل عقلی و نقلی خود را سرسپرده افراد غیر معصوم می دانند
خلاصه
در جایی که ما حجت های الهی داریم باید ملاک عمل خود را گفتار و کردار آنها قرار دهیم و دیگران اگر در راستای همان حجت های الهی باشند
و سخنان و رفتارشان مخالف با آنها نباشد مقبول و مورد احترام هستند
خداوند علائم و نشانه های کافی برای شناخت حجت های خود را در دسترس مردم گذاشته است
و فردی اگر واقعا خواهان رسیدن به حقیقت باشد
می تواند به آنها دسترسی پیدا کند.
____________________
[۱] تاریخ تصوف و صوفیان، مبلغی آبادانی، ج۱، ص ۱۶۸.
[۲] صارف و صاریف، ج ۷، ص ۲۳۵.
[۳] تاریخ تصوف، ج ۱، ص ۱۶۸.
[۴] همان، ج ۲، ص ۷۸.
منبع: حوزه نت
