مفهوم آیه انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا چیست؟

0 496

مفهوم آیه انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا چیست؟

۱.عَنْ حَمْرانَ بْنَ أَعْیَنَ قالَ:

سَأَلْتُ أَبا عَبْدِاللَّهِ- علیه السّلام-

عَنْ قَوْلِه‏ عَزَّوَجَلَّ: إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبِیلَ إِمَّا شاکِراً وَ إِمَّا کَفُوراً.

قالَ: إمَّا آخِذٌ فَهُوَ شاکِرٌ، وَإمَّا تارِکٌ فَهُوَ کافِرٌ.[۱]

معنى فرمایش خدا:

«همانا ما راه را به او نشان دادیم یا سپاسگزار باشد یا ناسپاس» چیست؟

حمران بن أعین گوید: از حضرت صادق- علیه‏السلام- پرسیدم از گفتار خداى بزرگ که مى‏فرماید:

«همانا به راه رهبریش کردیم یا سپاسگزار باشد یا ناسپاس»؟

فرمود: یا بگیرد (و عمل کند با اختیار خود) پس او سپاسگزار و شاکر است، و یا ترک کند (و عمل نکند با اختیار خود پس او ناسپاس) و کافر است.

۲- عَنْ زُرارَهٍ قالَ:

سَأَلْتُ أَبا عَبْدِاللَّهِ- علیه السّلام- عَنْ قَوْلِ اللَّهِ:

إِنَّا هَدَیْناهُ‏ السَّبِیلَ إِمَّا شاکِراً وَ إِمَّا کَفُوراً.

قالَ: عَلَّمَهُ السَّبیلَ فَإِمَّا آخِذٌ فَهُوَ شاکِرٌ، وَإِمَّا تارِکٌ فَهُوَ کافِرٌ.[۲]

زراره گوید: از امام صادق- علیه‏السلام- درباره فرمایش خدا:

«ما راه را به او نشان دادیم خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا ناسپاس» سؤال کردم.

حضرت فرمودند: راه را به او نشان داد پس یا او آن راه را طى مى‏کند در این صورت او شاکر است، و یا آن راه را ترک مى‏کند، در این صورت او کافر است.

خلاصه تفسیر المیزان برای آیه انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا

(هدایت)یعنی ارائه راه و (سبیل) یعنی مسیری که فرد را به غایت مطلوب (حق)برساند،

(شکر)یعنی بکار بردن نعمت در جهتی که منعم اراده کرده و اینکه شخص نعمت را آشکارا به گونه ای بکار برد که به خلق بفهماند این نعمت از منعم است

و گفتیم که حقیقت شکر اخلاص بنده برای پروردگارش می باشد و (کفران ) به معنای ضایع کردن نعمت

و بکار بردن آن در غیر مسیر مطلوب است یا اینکه انسان به گونه ای رفتارکند که از خلق بپوشاند که این نعمت از جانب منعم است .

می فرماید:

مردم دربرابر هدایتی که ماارائه کردیم دونوعند،یاشاکرندو یا کفور.

و در هر دو حالت هدایت الهی بطور یکسان شامل حالشان شده است

اما بعضی ازاین نعمت استفاده مطلوب کرده اند و بعضی به عکس آن را کفران نموده اند، از این آیه چند نکته استفاده می شود:

۱) مراد از سبیل ، سنت و طریقه ای است که بر هر انسانی واجب است درزندگی دنیاآن رابپیماید تابه سعادت دنیا و عقبی برسد و آن همان دین حق است

۲) سبیلی که خدا بشر را بدان هدایت کرده ، سبیلی اختیاری است و لذا شکر یا کفری که بر این هدایت مترتب می شود کاملا در حیطه اختیار انسان است .

هیچ اجباری در کار نیست ، همچنانکه فرمود:

(فمن شاء اتخذ الی ربه سبیلا : هرکس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برگزیند)

هدایت الهی دو قسم است :

۱)هدایت فطری یا تکوینی

که همین است که خدا بشررا به الهام درونی و به عقل مجهز کرده که بوسیله آن اعتقاد حق و عمل صالح را از غیرآن تشخیص می دهد،

همچنانکه فرمود:(فالهمها فجورها و تقویها)

۲)هدایت کلامی و زبانی یا هدایت تشریعی

که از طریق دعوت انبیاء و ارسال رسل و انزال کتاب آسمانی انجام می شود

همچنانکه فرمود:(انا اوحینا الیک کما اوحینا الی نوح و النبیین من بعده)
منبع: حوزه

تفسیر آیه

ارسال یک پاسخ

توجه داشته باشید: آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

نظر شما پس از تایید مدیر منتشر خواهد شد.