چرا مرتد اعدام میشود؟

دین اجبارى نفى شده است:
«لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ؛[بقره/۲۵۶] هیچ اکراهى در این دین نیست.»

چون دین عبارت است از یک سلسله معارف علمى که معارفى عملى به دنبال دارد، و جامع همه آن معارف، یک کلمه است و آن عبارت است از اعتقادات و اعتقاد و ایمان هم از امور قلبى است که اکراه و اجبار در آن راه ندارد، چون کاربرد اکراه تنها در اعمال ظاهرى است، که عبارت است از حرکاتى مادى و بدنى (مکانیکى)، و اما اعتقاد قلبى تحت اجبار قرار نمی گیرند. فرق این دو مثل این است که شما می توانید کسی را مجبور به تعظیم در مقابل خود بکنید، اما نمی توانید او را وادار به دوست داشتن خود بکنید.
اکراه و اجبار وقتى مورد حاجت قرار مى‌‏گیرد که قوى و ما فوق (البته به شرط اینکه حکیم و عاقل باشد) بخواهد ضعیف را تربیت کند مقصد مهمى در نظر داشته باشد و نتواند فلسفه آن را به زیر دست خود بفهماند که در این جا، ناگزیر متوسل به اکراه مى‌شود، و یا به زیردست دستور مى‌دهد که کورکورانه از او تقلید کند و … .
که این نیز در مساله دین منتفی است. چون مواردی که خوبى و بدى و خیر و شر آنها واضح است، نیازى به اکراه نخواهد داشت. بلکه خود انسان یکى از دو طرف خیر و شر را انتخاب کرده و عاقبت آن را هم چه خوب و چه بد مى‌پذیرد و دین از این قبیل امور است چون حقایق آن روشن و راه آن با بیانات الهیه واضح است.

«قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ؛[بقره/۲۵۶] هدایت از گمراهى مشخص شده است.»
«إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبیلَ إِمَّا شاکِراً وَ إِمَّا کَفُوراً؛[انسان/۳] راه را به او نشان داده‌‏ایم. یا سپاسگزار باشد یا ناسپاس.»

پس روشن می شود که احکام مرتد، ربطی به جبر در دین ندارد. بلکه این قوانین، از جمله قوانین اداره جامعه است. و جبر در قوانین جامعه، ضروری و ناگریز است. همان گونه که نمی توان در مقابل دزد، بی تفاوت بود و او را در عمل خود آزاد گذاشت، باید کسی که امنیت روانی مردم را نیز به خطر می اندازد، تنبیه کرد. که امنیت روانی، از امنیت مالی مهم تر است.

در احکام مرتد، هر مرتدی اعدام نمی شود. و با دقت در مصادیق حکم، روشن می شود که این حکم برای صیانت از آرامش روانی جامعه است. که عده ای با حربه ارتداد، آن را به خطر می اندازند:
«وَ قالَتْ طائِفَهٌ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ آمِنُوا بِالَّذی أُنْزِلَ عَلَى الَّذینَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهارِ وَ اکْفُرُوا آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ؛[آل عمران/۷۲] و جمعى از اهل کتاب (از یهود) گفتند: « (بروید در ظاهر) به آنچه بر مؤمنان نازل شده، در آغاز روز ایمان بیاورید و در پایان روز، کافر شوید شاید آنها (از آیین خود) بازگردند! (و این توطئه کافى است که آنها را متزلزل سازد)»

منبع : شهر سوال