انداختن گردنبند وان یکاد و تماس دست به آیات چه حکمی دارد؟
سوال آیا انداختن گردنبند وان یکاد در تمامی مکان ها ایراد دارد؟ تماس دست به آیات چه حکمی دارد؟
پاسخ: انداختن گردنبند و ان یکاد در مکانی که انداختن آن بی حرمتی به قرآن باشد جایز نیست و در بقیه مکان ها اشکال ندارد . ولی باید مواظبت نمود که بدون وضو بدن با آیه قرآن تماس پیدا نکند. چون بدون داشتن وضو تماس بدن با قرآن حرام است.(۱) اگر روی گردنبند با چیزی مانند چسب یا پلاستیک پوشانده شود. انداختن ان بدون وضو هم اشکال ندارد.
پی نوشت:
۱. آیت الله صانعی توضیح المسائل م ۳۱۱.
مرکزملی پاسخگویی به سئوالات دینی
نظرات مشهور درباره دست نهادن بر آیات قرآن
مشهور فقیهان، دست نهادن بر نبشته قرآن را بدون وضو، حرام دانسته و بر این نظر، دلیل هایی اقامه کردهاند که از لا به لای سخنان آنان میشود فهمید:
۱. شیخ صدوق مینویسد: من کان جنباً أو علی غیر وضوء فلا یمس القرآن و جازله ان یمس الورق
شخصی که جنب یا بدون وضوست، به قرآن دست نزند، و اما دست زدن به برگههای قرآن اشکالی ندارد.
شیخ صدوق، این عبارت را از سخن امام -علیه السلام – در فقه الرضا ، برگرفته است که میفرماید:و لا تمس القرآن إذ کنت جنباً أو کنت علی غیر وضوء، و مس الأوراق
پس در حقیقت شیخ صدوق، برابر روایت فتوا داده است، چنانکه شیوه اوست. در کتابهای فقهی خود:مقنع و هدایه بسودن خط قرآن را بدون وضو، جایز ندانسته است.
۲.شیخ طوسی با آن که در أستبصارو مبسوط قائل به کراهت شده است، ولی در خلاف، مینویسد: لا یجوز للجُنب و الحائض و المحدث أن یمسّوا المکتوب من القرآن، و لا بأس بأن یمسّوا اطراف أوراق المصحف، و التنزّه عنه أفضل… ما یدل علی انّ نفس الکتابه لا یجوز مسّها قوله تعالی:لا یمسّه الاّ المطهرون
برای شخص جنب و حائض و بی وضو ، بِساویدن قرآن جایز نیست؛ اما بسودن حاشیه برگهها اشکال ندارد، اگرچه بهتر است که از آن نیز پرهیز شود… و بر آن دلالت دارد آیه شریفه:…جز دست پاکان به آن نرسد. او برای ثابت کردن این نظر، به دو حدیث و اجماع نیز استناد جسته است.
نظر علامه طباطبایی
علامه طباطبایی ، (لا یمسّه) را صفت برای (کتاب مکنون) میداند و اعتقاد دارد که حتی اگر آن را پس از:(کریم) و (مکنون) وصف سوّم قرآن بدانیم، باز منظور قرآنی است که در کتاب مکنون ثبت شده، بسان مضمون این آیه که میگوید: قرآن در متن کتاب تکوین نزد خداست:
إنّا جعلناه قرآناً عربیاً لعلکم تعقلون. وانّه فی أمّ الکتاب لدینا لعلی حکیم
ما این قرآن را به زبان عرب در آوردیم تا شما بیندیشید. این قرآن در متن کتابِ تکوین که نزد ما محفوظ هست، والا و کاردان است.
ایشان معتقد است: مراد از (مطهرون) کسانی هستند که خداوند نفوس آنان را از پلیدی گناه پاک داشته است و یا بالاتر، کسانی که در سویدای دلشان هیچ آویزهای به غیر خدا وجود نداردمانند فرشتگان و انسانهای پاک شده که در این آیه ذکر شدهاند:
إنّما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا
در حدیثی از ابن عباس از پیامبر -صلی اله علیه و آله – نقل شده که فرمود: (انه لقرآن کریم فی کتاب مکنون) قال:عند الله فی صحف مطهره. (لا یمسّه الا المطهرون) قال:المقربون
مراد از:(قرآن کریم در کتابی پوشیده) قرآنی است که در نوشتههای پاک نزد خدا ثبت است و مراد از:(جز پاکان آن را مس نمیکند) نزدیکان و بار یافتگان دستگاه ربوبی است.
روشن است که (مطهرون) اختصاص به ملائکه ندارد، بلکه شخص پیامبر -صلی اله علیه و آله – و امامان معصوم -علیه السلام – نیز، نمونه روشن پاکان و نزدیکانند و حقایق قرآن را خالص و ناب احساس و درک میکنند؛ از این روی، تفسیر کننده و روشن گر قرآن شمرده میشوند
قلنا: و کذلک نقول، و انما یجوز أن یمسّ حواشی المصحف و أمّا نفس المکتوب فلا یجوز شخص جنب
حظر الله مسّ القرآن مع ارتفاع الطهاره. فان قیل:هذا یلزمکم أن لا تجوزّوا علی من لیس علی الطهاره الصغری ایضا أن یمس القرآن.
قلنا: و کذلک نقول، و انما یجوز أن یمسّ حواشی المصحف و أمّا نفس المکتوب فلا یجوز