آیابخشى از قرآن کریم توسط گوسفند خورده شده ؟

امروز در نتگردی به این مطلب عجیب برخوردم که هرچی گشتم پاسخی برای ان پیدا نکردم

آیا صحیح است که بخشى از قرآن کریم توسط گوسفند و یا حیوان دیگرى خورده شده و اثرى از آن نیست چنانچه آمده است :
عائشه: «لقد نزلت آیه الرجم و رضاعه الکبیر عشراً، و لقد کان فى صحیفه تحت سریری فلما مات رسول اللّه و تشاغلنا بموته دخل داجن فاکلها». سنن ابن ماجه ۱: ۶۲۶

از عائشه روایت شده است : آیه رجم کردن زانى و آیه رضاع کبیر جزء قرآن بوده، و بر روى برگى نوشته شده بود ولى به هنگام رحلت پیامبر اکرمـ صلى الله علیه و آله سلّم ـ مشغول عزادارى بودیم که ناگهان گوسفندى آمده و آنرا خورد.

این روایت که قائلین به تحریف به آن استناد می کنند:

۱. راوی آن ضعیف است. در سند روایت "ابن اسحاق" است که به نظر خود عالمان سنی، متهم به تدلیس در روایات می باشد.(۱) برخی دیگر از عالمان اهل سنت نیز این روایت را بطور جدی ضعیف دانسته و به ضعیف بودن این روایت تصریح نموده اند.(۲)
شعیب ارنؤوط ـ یکی دیگر از عالمان اهل سنت ـ که تعلیقه ای بر مسند احمد بن حنبل نوشته، در ذیل این روایت آورده: "إسناده ضعیف لتفرد ابن إسحاق"، یعنی سند این روایت به خاطر ابن اسحاق، ضعیف است.(۳)

۲. فقط همین یک تک روایت است، یعنی چنین روایتی را فقط یک نفر نقل کرده است و دیگر روایتی به این مضمون نداریم. طبرانی در "معجم الاوسط" آورده که این روایت را به غیر از ابن اسحاق از عبدالرحمن بن قاسم، کس دیگری نقل نکرده است.(۴)
و یک تک روایت نمی تواند در مقابل کثیر از روایات بر عدم تحریف قرآن بایستد.

۳. با نظر مشهور عالمان شیعه و سنی مخالف است.
این بخش از روایت در صحیحین (صحیح بخاری و صحیح مسلم) نیامده است، یعنی بزرگترین منابع حدیثی اهل سنت، این حدیث را صحیح ندانسته و در کتبشان نیاورده اند.
ابن حزم ـ از عالمان اهل سنت ـ در کتاب "المحلی" می گوید اگر این عبارات جزو قرآن بوده باید دیگران نیز آن را نقل کرده و همه آن را قرائت می کردند و آن را حفظ می کردند، در حالی که چنین نیست. افزون بر این که این روایت دلالت بر نسخ آیه پس از وفات پیامبر دارد در حالی که دیگر آن موقع نسخی صورت نگرفته است. (۵)
لازم به ذکر است که این روایت را قائلین به تحریف مورد استناد قرار داده اند در حالی که بنابر نظر مشهور عالمان شیعه و سنی، تحریف (تحریف لفظی) در قرآن صورت نگرفته است.

۴. این ادعا حتی در همان زمان و موقع جمع و تدوین قرآن نیز پذیرفته نشده است.
از آن جا که نقل قرآن بین مسلمانان به صورت متواتر نقل شده، اگر چنین عباراتی را پیامبر اکرم(ص) فرموده بودند باید بین مسلمانان شایع و مشهور باشد، در حالی که چنین نبود و حتی نقل آن هم منفرد و نقل واحد بود، و به همین جهت این ادعا اصلا مورد پذیرش سایر مسلمانان قرار نگرفت.

۵. اصلا با شیوه جمع و ضبط قرآن کریم، که در بین مسلمانان بسیار با اهمیت و مهم بوده سازگاری ندارد.

هنگام نزول قرآن، آیات بر همگان (عموم) خوانده می شد و حافظان، حفظ می کردند و کاتبان ضبط می نمودند. لذا چنین ادعایی اصلا قابل پذیرش نیست و اصلا در حدی نیست که بتواند خدشه ای به اعتبار قرآن برساند.

_______________
(۱) معجم الرجال والحدیث، محمد حیاه الأنصاری، ج ۱، ص ۱۰۷.
(۲) المبسوط، السرخسی، ج ۵، ص ۱۳۴.
(۳) مسند الإمام أحمد بن حنبل، أحمد بن حنبل أبو عبدالله الشیبانی، مؤسسه قرطبه ـ القاهره، ج ۶، ص ۲۶۹.
(۴) المعجم الأوسط، الطبرانی، ج ۸، ص ۱۲.
(۵) ر.ک: المحلی، ابن حزم، ج ۱۱، ص ۲۳۶.

منبع : پرسمان قرآن