صورت برزخی شما کدام است؟
صورت برزخی شما کدام است؟
خداوند متعال انسان را متشکل از دو قسمت کاملا متفاوت و متمایز خلق کرد
معجونی از جسم و روح؛ جسم، جنبه مادی و طبیعی انسان است و روح، جنبه ملکوتی و معنوی او میباشد
در روح نیز هم جنبه‌های مثبت وجود دارد و هم جنبه‌های منفی
و این خود انسان است که با اختیاری که خداوند متعال در او قرار داده است، باید یکی را انتخاب کرده و روح خود را بر آن اساس سامان دهد.
قرآن نیز در این رابطه می‌فرماید: «فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها [شمس/۸] سپس فجور و تقوا (شر و خیر) را به او الهام کرده است».
جسم آدمی هرگز تغییر شکل نداده و ثابت خواهد بود و آن نیز به خاطر خاصیت دنیا است
اما روح آدمی این قابلیت را دارد که به اشکال مختلف نمود پیدا کند، یعنی در عالم برزخ که عالم ارواح است، ممکن است به شکلی غیر از انسان ظاهر گردد.
علمای اخلاق معتقداند افرادى که در این دنیا زندگى می‌کنند همه از حیث جسم و شکل ظاهری انسان هستند،
ولی از حیث روحی و معنوی، کمتر کسی به شکل انسان است؛ چرا که اخلاق آنان بسیار متفاوت است
واین اختلاف در اخلاق و ملکات نفسانی، موجب اختلاف شکل و صورت آن‌ها در برزخ و آخرت می‌شود.
اختلاف شکل و صور حیوانات نیز مبتنى بر اختلاف غرائز و ملکات و صفات آن‌هاست
این‌که یک حیوان گربه است، یکى سگ، یکى به شکل روباه، دیگری به شکل گرگ و… در اثر اختلاف کمیت و کیفیت غرائز و صفات آن‌هاست.
به طور مثال صورت ملکوتى سگ، درندگى، غضب، وفا، احترام به غنى و راندن فقیر است، لذا لباس مادى و جسم طبیعى او نیز بدین شکل است.
خوک، حیوانى است شهوت‌ران و بی‌عفت و بی‌عصمت، صورت روحانی‌اش چنین است
و چون به واسطه خوردن گوشت او، از آن ملکات و اخلاق زشت به شخص خورنده انتقال می‌یابد، در شریعت اسلام استفاده از گوشت آن حرام است.
سوسمار نیز از چشمانش حِقد و حسد و کینه نمودار است و آن سرسختى که در او ملاحظه مىشود کاملًا از دیدگانش مشهود است.
با توجه به این مطلب علمای اخلاق معتقداند اگر انسان در دنیا هر صفت ناپسندی از این حیوانات را در خود ایجاد کند، روح او در عالم برزخ نیز به همان شکل خواهد بود
و اگر چند صفت زشت را دارا باشد، مثل حسد و بخل و کینه و شهوت‌رانی و… روح او معجونی از چند حیوان مختلف خواهد بود
واگر به خوبی‌ها روی آورده و در خود، صفات پسندیده را ایجاد کند، به شکل انسان بوده و روح او نیز آدم خواهد بود.[۱]
این مطلب در روایات معصومین(علیهم‌السلام) نیز اشاره شده است.
روایت معصومین درباره صورت برزخی
به طور مثال «ابو بصیر» نقل میکند: «در خدمت حضرت امام جعفر صادق(علیه‌السّلام) به حج مشرّف شدیم
هنگامی‌که مشغول طواف بودیم، عرض کردم: فدایت شوم اى فرزند رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آیا خداوند تمام این خلق را می‌آمرزد؟
حضرت فرمود: «اى أبو بصیر اکثر افرادى را که می‌بینى میمون و خوک هستند»
عرض کردم: به من نیز نشان بده. آن‌گاه حضرت به کلماتى تکلم نمود و پس از آن، دست خود را بر روى چشمان من کشید
من نیز آن‌ها را به صورت خوک و میمون دیدم و این امر موجب وحشت من شد
لذا آن حضرت دوباره دست بر چشم من کشید و من آن‌ها را به همان صورتهاى اولیه مشاهده کردم».[۲]
ده گروه از امت اسلام صورت‌هایشان تغییر میکند
پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند:
«ده صنف از امت من متفرّق محشور می‌شوند؛ به طوری‌که خداوند آن‌ها را از مسلمانان جدا کرده و صورتهاى آن‌ها را تغییر می‌هد.
صورت چه کسانی در قیامت تغییر پیدا میکند؟
گروهى از آنان به صورت بوزینه و گروهى به صورت خوک محشور می‌شوند؛
برخی از آنان صورتشان به طرف پائین و پاهایشان به طرف بالا، به عکس قرار دارد و بدین کیفیت در محشر کشیده می‌شوند
بعضی دیگر نابینا هستند و با حالت کورى به این طرف و آن طرف متحیرانه می‌دوند
برخی نیز کر و لال‌اند و ابداً تعقل و ادراک ندارند
عده ای دیگر زبان‌هاى خود را در حالی‌که به روى سینه‌هایشان افتاده است می‌جوند و چرک و خون از دهانهاى آن‌ها جارى است،
به طوری‌که اهل محشر از این منظره نفرت دارند
برخى دیگر دستها و پاهایشان بریده است
و بعضی نیز به شاخههایى از آتش به دار آویخته شده بودند
گروهى نیز بوى گندشان از بوى جیفه و مردار بیشتر است و گروهى دیگر به لباس‌هایى از زِفْت و قیر که به بدنشان چسبیده است ملبس‌اند.
اماآنان که به صورت بوزینه هستند، در دنیا اهل سخن‌چینی بوده‌اند
آنان که به صورت خوک هستند، اهل خوردن مال حرام‌اند
آن کسانیکه واژگون به روى زمین کشیده می‌شوند، آنان رباخواران‌اند
عده ای که نابینا هستند، افرادى هستند که در وقت حکم مراعات عدالت را نکرده و در بین مردم ظلم و ستم می‌کردند
کر و لال ها، کسانی هستند که به کردار خود، خودپسندانه می‌نگریستند
آنانکه زبان‌هاى خود را می‌جوند، علما و خطبائى هستند که گفتار آن‌ها با کردارشان مطابقت ندارد
کسانیکه دستها و پاهایشان بریده است، افرادى هستند که همسایگان خود را آزار می‌دادند
جماعتی که به دارهاى آتشین آویخته شده‌اند، جاسوسانی هستند که اخبار مردم را به نزد سلطان می‌برند
آنانکه بوى گندشان از جیفه و مردار بیشتر است، افرادى هستند که از لذات و شهوات پیروى کرده و از اموال خود حق خدا را نمی‌دادند
و عده ای که لباس‌هایى مانند قیرِ چسبیده به بدن دارند، آنان اهل کبر و خودپسندى و تفاخر بودند.[۳]
————————-
پی‌نوشت:
[۱]. معاد شناسى، ج۲، ص ۲۸۸.
[۲]. بحارالأنوار، ج۴۷، ص۷۹.
[۳]. مجمع البیان، ج ۵، ص۴۲۳.
منبع: پایگاه اینترنتی رهروان ولایت
