آیا دیدن سرنوشت و فال آینده خود، به وسیله قرآن کریم، امکان‌پذیر است؟
آیا دیدن سرنوشت و فال آینده خود، به وسیله قرآن کریم، امکان‌پذیر است؟
۱. قرآن کریم، کتاب هدایت و راهنمای زندگی انسان، در عرصه‌های گوناگون است: “وَ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَـَب‌َ تِبْیَـَنًا لِّکُل‌ِّ شَی‌ْءٍ وَ هُدًی وَ رَحْمَه‌ً وَ بُشْرَی‌َ لِلْمُسْلِمِین‌َ ;(نحل،۸۹) ما این کتاب را بر تو نازل کردیم که بیان‌گر همه چیز و مایه هدایت و رحمت و بشارت برای مسلمانان است.” از این رو، هر نوع بهره‌وری‌های حاشیه‌ای که در جهت این هدف اصیل و بنیانی قرآن است، استفاده‌ای نابه جا و به دور از شأن و منزلت قرآن است. از جملهاین استفاده‌ها، منحصر کردن استفاده از قرآن در سفره عقد، مجالس ختم و این قبیل موارد است.
۲. یکی از استفاده‌های نابه جای قرآن، همان است که در متن پرسش بدان اشاره شده; چرا که آن چه در پرسش آمده، تداعی کننده کهانت و غیب‌گویی است; همان چیزی که در شرع مقدّس اسلام، تحریم شده است.
۳. در روایات نیز از کهانت نهی شده است; در روایتی از امام زین العابدین‌آمده است: “...والذنوب التی تظلم الهوأ. السحر و الکهانه، و الایمان بالنجوم و التکذیب بالقدر و عقوق الوالدین: گناهانی که سبب تیرگی هوا و فضای زندگی انسان‌ها (کنایه از شدت گناه) می‌شوند عبارت‌اند از: سحر و کهانت، باور به تأثیر ستارگان در سرنوشت انسان‌ها، دروغ پنداری قضا و قدر و عقوق والدین.”( وسایل الشیعه، الحر العاملی، ج ۱۶، ص ۲۸۲، موسسه آل البیت. ) در این حدیث شریف، سحر و کهانت در ردیف گناهانی بر شمرده شده که فضای دنیا و جامعه را تیره و تار می‌کند. روشن است که منظور از این تیرگی، آلوده کردن جامعه، به جهت‌گیری‌های غلط می‌باشد به گونه‌ای که کارها را از مسیر و روند طبیعی خود خارج کرده، به مقوله‌های نابخردانه‌ای چون توسّل به کارهای کهانت‌آمیز پیوند می‌زند.
۴. در پایان یادآور می‌شویم که آن‌چه مورد نهی روایات قرار گرفته، فال زدن و پیش‌گویی است که از آن، به کهانت نام برده می‌شود، ولی تفأّل و استخاره به قرآن کریم، به منظور رفع سرگردانی در مقام عمل و مشاوره از آیات، به منظور گزینش راه خیر، نه تنها اشکالی ندارد، بلکه مستحب و خوب است و در خود، گونه‌ای توکل به خداوند را به همراه دارد; البته چون استخاره مورد پرسش نبود، در پاسخ به تفصیل بدان پرداخته نشد.
منبع : سامانه پاسخگویی به سوالات و شبهات دینی
سرنوشت و فال
