حکم مجبور کردن همسر روزه دار به آمیزش

حکم مجبور کردن همسر روزه دار به آمیزش

سوال:

۱- اگر مرد به اجبار با زنش آمیزش کند آیا روزه زن باطل می شود؟

۲-کفاره زن بر عهده کیست ؟

۳-آیا اکراه و اجبار با هم فرق دارند ؟ اگر فرق دارند حکم بطلان روزه زن و کفاره زن که بر عهده کیست ؟

پاسخ:

آیت الله خامنه ای:

۱) اگر با اجباری که زن را بی اراده کرده آمیزش انجام گیرد روزه زن باطل نمی شود.

۲) بر عهده زوج است.

۳)در اجبار سلب اختیار است اما در اکراه گاهی سلب اختیار است و گاهی سلب اختیار نیست یعنی زن مکره است اما با اختیار تسلیم می شود در این صورت که با اختیار تسلیم می شود روزه اش باطل می شود اما گناه ندارد بله از جهت حکم که کفاره بر عهده مرد است فرقی بین دو صورت اکراه نیست بنابراین در صورت اجبار و دو صورت اکراه کفاره به عهده مرد است.

آیت الله مکارم شیرازی:

‌ ۱و۲- هرگاه روزه ‏دار در ماه رمضان با همسر خود که روزه ‏دار است آمیزش کند چنانچه او را اکراه کرده باشد باید کفاره روزه خود و همسرش، هر دو را بدهد و قضا بر هر دو واجب است؛ و اگر او راضی شده، بر هر کدام یک کفاره واجب می شود، ولی اگر اکراه به مفطرات دیگر کند گناه کرده، اما کفاره بر هیچ کدام واجب نیست، اما آن کسی که روزه ‏اش را خورده باید قضا کند

۳- در فرض سوال تفاوتی در حکم ایجاد نمی کند اما اِکراه به معنای واداشتن کسی با تهدید و زور به کاری می باشد و اجبار عبارتست از اینکه کس دیگری را وادار کند بدون اراده و اختیار مبادرت به انجام عمل یا ترک عمل نماید. در حالی که در اکراه دیگری وادار به فعلی می‌شود که از آن کراهت دارد، بنابراین در اکراه شخص مُکره فاقد رضا است ولی در اجبار، شخص مجبور فاقد رضا و اراده می‌باشد. گر چه معمولا این دو، اغلب مترادف به کار می رود.

آیت الله فاضل لنکرانی:

چنانچه زن را مجبور کرده باشد، کفّاره روزه خودش و روزه زن را باید بدهد.
اگر زن به جماع راضى بوده بر هر کدام یک کفّاره واجب مى شود .
چنانچه در ابتدا زن را مجبور کرده باشد ولى در بین جماع زن راضى شود، بنابر احتیاط واجب باید مرد دو کفّاره و زن یک کفّاره بدهد.
عبارت اجبار و مجبور دراین فتاوا تسامح است و در اصل اکراه منظور است.
اجبار با اکراه فرق دارد.
در جایی که زن را تهدید کنید و با اکراه خودش تن به نزدیکی بدهد روزه باطل می شود، اما اجبار آن است که زن هیچ اختیار نداشته باشد مثلا دست و پای او را بگیرد به زور نزدیکی کند طوری که نتواند مانع شود، دراین فرض روزه زن باطل نمی شود.

آیت الله وحید خراسانی:

این مسأله چند صورت دارد:
صورت اول: اگر زن و مرد هر دو راضی به نزدیکی باشند، در این صورت:
۱ – هر دو گناه کرده اند.
۲ – روزه آنها باطل است.
۳ – بنابر احتیاط واجب تا مغرب امساک کنند. [یعنی مبطلات روزه را انجام ندهند].
۴ – باید هر کدام کفاره روزه خود را بپردازند. یعنی شصت فقیر را سیر کنند، یا به هر کدام از آنها ۷۵۰ گرم طعام بدهند و یا شصت روز روزه بگیرند.
صورت دوم: اگر مرد همسر خود را اکراه به نزدیکی کرده باشد، در این صورت سه حالت وجود دارد:
حالت اول: اجبار مرد به نحوی است که زن هیچ اختیاری از خودش ندارد، مثلاً دست و پای او را بسته باشد، در این حالت روزه زن صحیح است، ولی مرد گناه کرده و روزه‌اش باطل شده و باید کفاره بدهد.
حالت دوم: اکراه مرد به نحوی است که زن قدرت بر تمکین نکردن دارد، ولی به خاطر ترس از غضب شوهر و کتک خوردن و مانند آن مجبور به تمکین میشود، در این حالت:
۱ – مرد گناه کرده و روزه اش باطل میشود.
۲ – مرد باید کفاره روزه خودش و بنابر احتیاط کفاره روزه همسرش را بدهد.
۳ – زن گناه نکرده ولی روزه اش باطل است.
حالت سوم: اگر زن مجبور به آمیزش شده باشد ولی در بین نزدیکی راضی شود، در این حالت بنابر احتیاط واجب مرد دو کفاره و زن یک کفاره بدهد.
صورت سوم: اگر زن شوهر خود را مجبور به نزدیکی کند [گناه کرده و روزهاش باطل است، ولی] واجب نیست کفاره روزه شوهر را بدهد.

آیت الله سیستانی:

١- باطل مى شود وکفاره او بر مرد است

٢- در اکراه هم همین حکم است

٣- اجبار به این معنى است که با زور است واکراه به معناى تهدید است.

—————–

استفتائات موجود در واحد پاسخ به سؤالات اداره تبلیغ اینترنتی حوزه های علمیه

اشتراک زن و مرد در احکام