قدرتی که خداوند به انسان بهشتی میبخشد در چه حدی است؟

قدرتی که خداوند به انسان بهشتی میبخشد در چه حدی است؟نهایتا اراده چیزهای کوچکی مثل خوردنی و چیزهای دیگه هست یا اینکه مثلا انسان میتونه جهان هستی با عظمتی مثل این جهان یا قدرت خلق یک بهشت رو هم میتونه داشته باشه؟.

با توجه به توصیف های متنوعی که قرآن کریم از بهشت دارد می‌توان گفت که بهشت کانون نعمت‌های روحانی و جسمانی در آخرت است که مؤمنان نیکوکار و پرهیزکاران خداجو در آن وارد شده، تا ابد در آن خواهند بود.

لازم است به این نکته توجه شود که در مورد مسائل جهان آخرت و وضعیت بهشت و جهنم ، به جز آنچه از طریق وحی و سخنان پیشوایان معصوم دینی به ما رسیده از راه دیگری، نمی توان مطلع گردید.

در مورد معنایی که می فرمایید انسان ها می توانند خلق کنند باید ذکر شود آنچه در منابع اسلامی آمده است این است که برای انسان در بهشت هر آنچه بخواهد فراهم است.خداوند در قرآن می فرماید:

قُلْ أَذَلِکَ خَیْرٌ أَمْ جَنَّهُ الْخُلْدِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ کَانَتْ لَهُمْ جَزَاء وَمَصِیرًا لَهُمْ فِیهَا مَا یَشَاؤُونَ خَالِدِینَ کَانَ عَلَى رَبِّکَ وَعْدًا مَسْؤُولًا)۱(

بگو : آیا این بهتر است یا آن بهشت جاویدان که به پرهیزگاران وعده شده است ، که پاداش و سرانجام آنان خواهد بود تا ابد هر چه بخواهند در آنجا هست وعده ای است که انجام دادن آن ، ازپروردگارت خواسته آمده است

با توجه به جمله لهم ما یشائون (هر چه بخواهند در آنجا هست ) این سؤ ال براى بعضى پیدا شده که اگر مفهوم گسترده این جمله را در نظر بگیریم ، نتیجه اش این مى شود که بهشتیان مثلا اگر مقام انبیاء و اولیاء را بخواهند به آنها داده مى شود، و یا اگر نجات دوستان و بستگان گنهکارشان را که مستحق دوزخند طلب کنند به آن مى رسند، و مانند این خواسته ها.
اما با توجه به یک نکته جواب این سؤ ال روشن مى شود و آن اینکه : پرده ها از برابر چشمان بهشتیان کنار مى رود، حقایق را بخوبى درک مى کنند و تناسبها در نظر آنان کاملا واضح مى شود، آنها هرگز به فکرشان نمى گذرد که چنین تقاضاهائى از خدا کنند و این درست به این مى ماند که ما در دنیا تقاضا کنیم که یک کودک دبستانى استاد دانشگاه شود، و یا یک دزد جنایتکار قاضى دادگاه ، آیا این گونه امور به فکر هیچ عاقلى در دنیا مى رسد؟ در آنجا نیز چنین است ، از این گذشته آنها تمام خواسته هایشان تحت الشعاع خواست خدا است و همان مى خواهند که خدا مى خواهد.

متقین در آن روز و در بهشت دوست‏ نمى ‏دارند و نمى‏ خواهند، مگر چیزى را که واقعا دوست داشتنى باشد، و آن چیزى که واقعا باید آن را دوست داشت همان چیزى است که خدا براى آنان دوست بدارد، و آن عبارت است از همان خیر و سعادتى که مستحق آن شده‏ اند، و با آن به کمال مى‏ رسند، و نه خود و نه دیگران از آن متضرر نمى ‏گردند.

هر چند به حکم آیه مورد بحث اهل بهشت داراى مشیت مطلقند، هر چه بخواهند به ایشان داده مى ‏شود، و لیکن در عین حال نمى‏ خواهند مگر چیزى را که مایه رضا و خوشنودى پروردگارشان باشد. ، پس هیچ وقت اشتهاى معصیت و کار زشت و شنیع، و کار لغو نمى ‏کنند،" لا یَسْمَعُونَ فِیها لَغْواً وَ لا کِذَّاباً")2( و نیز هرگز از چیزى که مایه ناراحتى دیگران است خوششان نمى‏ آید، و نیز هرگز نمى‏ خواهند که عذاب از اهل جهنم (که خدا عذاب آنان را خواسته) برداشته شود، و هرگز آرزو نمى‏ کنند که مقام بالاتر از خود را داشته باشند، چون آنچه که خود دارند خدا برایشان پسندیده، و آنان بدان راضیند، و آنچه خدا دوست مى‏ دارد دوست مى ‏دارند.)۳(

اینگونه نیست که در بهشت خواست انسان محدود به چیزهای کوچک باشد بلکه انسان در آنجا می تواند از همه چیز بهره مند شود ولی در مورد اینکه انسان در بهشت درخواست کند بهشت برای او فراهم شود این کاری است لغو زیرا انسان در بهشت همه چیز برای او فراهم است و در خواست بهشت دیگری نیز هم با خواست خداوند منافات دارد که آن را پاداش نیکوکاران قرار داده است و هم اینکه حداکثر نعمتی است برابر با همان بهشت که داخل آن است.اما در مورد خلق جهانی مانند این جهان باید ذکر شود که انسانی که در بهشت انواع و اقسام لذایذ را دارد و در آنجا همیشگی زندگی می کند هیچگاه سراغ چیزی نمی رود که در بر دارنده نقصان و سختی و مشقت باشد مانند این جهان مادی و روشن است بهشت نسبت به این دنیای مادی برتر است و در آن محدودیت و سختی نیست و هرچه بخواهیم فراهم است و دیگر انسان بهشتی سراغ خواسته ای که محدود باشد نمی رود.

پرسش : آیا انسان بهشتی قدرت بر خلق دارد؟
در حدیثی آمده است: پیامبر ص میفرمایند:نامه ای از خداوند بوسیله فرشته بدست انسان بهشتی میرسد که در ان نوشته است:من {خداوند}به هر شیئی که بگویم {بشو}پس میشود.پیامبر فرمود:پس هیچیک از اهل بهشت نیست که وقتی بگوید{ بشو }میشود.

پاسخ:
بنده هیچ حدیثی که در مورد توانایی خلق کردن انسان در بهشت باشد در منابع معتبر شیعه پیدا نکردم و این حدیثی که در سوال مطرح شده نیز در کتب معتبر امامیه نبود و احتمالا برگرفته از کتب اهل سنت باشد چنانکه محی الدین بن عربی این حدیث را در کتاب فتوحات مکیه آورده است و سندی هم برای آن ذکر نکرده است:
ورد الخبر فی أهل الجنه أن الملک یأتی إلیهم فیقول لهم بعد أن یستأذن فی الدخول علیهم فإذا دخل ناولهم کتاباً من عند الله بعد أن یسلم علیهم من الله فإذا فی الکتاب لکل إنسان یخاطب به من الحی القیوم الذی لا یموت إلى الحی القیوم الذی لا یموت أما بعد فإنی أقول للشیء کن فیکون وقد جعلتک تقول للشیء کن فیکون فقال صلى الله علیه وسلم فلا یقول أحد من أهل الجنه للشیء کن إلا ویکون(۴)

به هر حال بر فرض صحت چنین حدیثی باز دلالت بر خلق نمی کند و منظور همان فراهم بودن نعمت های بهشتی است که هر وقت انسان اراده کند برای او مهیاست.

البته در نتیجه سوالی که شما پرسیدید اگر خلق هم آمده باشد تفاوتی ندارد و همان مبنایی که در بحث درخواست بهشتیان مطرح می شود و باعث می شود انسان هر درخواستی را نکند در خلق نیز مطرح می شود و خلق موضوعیتی ندارد.
ـــــــــــــــــــــــــــ
(۱)فرقان/۱۵-۱۶.
(۲)نبا/۳۵.
(۳)تفسیر المیزان و نمونه،ذیل آیه فرقان/۱۶،با دخل و تصرف.
(۴)فتوحات المکیه، تألیف ، محیی الدین ابن عربی، ج ٣ – ص ٢٩۵،مطابق با سایت مکتبه الشیعه.

منبع : پرسمان قرآن