قول سدید که در سوره احزاب، آیه ۷۰ آمده است به چه معنا است؟

قول سدید که در سوره ی احزاب، آیه ی۷۰ آمده است به چه معنا است، توضیح دهید؟

پاسخ:

آیه ی شریفه ی مورد سؤال، این است: : یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا این آیه با رویکرد تفسیری مورد بررسی قرار می گیرد.

الف) مراد از قول سدید: کلمه ی (سدید) از ماده ی سداد، به معنای اصابت رأی و داشتن رشاد است. و بنابر این، قول سدید، عبارت است از کلامی که هم مطابق با واقع باشد و هم لغو نباشد. ، سخن فایده بخشی که فایده اش چون سخن چینی و امثال آن، غیر مشروع نباشد. پس بر مؤمن لازم است که به راستی آن چه می گوید مطمئن باشد و نیز گفتار خود را بیازماید، که لغو و یا مایه ی فساد نباشد.(۱)

ب) قول سدید از ماده (سدّ) به معنای محکم و استوار و خلل ناپذیر و موافق حق و واقع است، سخنی که هم چون یک سدّ محکم، جلو امواج فساد و باطل را می گیرد و اگر بعضی از مفسران آن را به معنای (صواب) و بعضی به معنای «خالص بودن از کذب و لغو» یا هماهنگ بودن ظاهر و باطن و یا صلاح و رشاد و مانند آن تفسیر کرده اند، همه به معنای جامع فوق بر می گردد.(۲)

ج) قول سدید: سخنی درست و استوار و به دور از دروغ و تباهی بر زبان آورید، سخنی که از باطل گرایی و بیهوده گویی به دور و قالب و محتوای آن پاک و خالصانه باشد. به باور برخی، منظور از واژه ی «حسن» این است که سخنبه زبان آوردن صادقانه، لا اله الا الله یا اصل توحید و توحیدگرایی است.(۳)

نتیجه این که قول سدید: یعنی قولی که محکم، صحیح و درست و به دور از دروغ و باطل و مطابق با واقع و دارای فایده باشد.

در پایان یادکرد این نکته لازم و ضروری است که: که با توجه به ، آیه ی۷۱ سوره ی احزاب، نتیجه قول درست و صحیح و قول حق و واقع گفتن، این است که خداوند کارهایمان را برای ما شایسته می گرداند و گناهان انسان را می بخشد.(۴) آری اگر شما پروای خدا را پیشه سازید و بر اساس حق و عدالت سخن بگویید. خدای فرزانه با مهر و لطف خویش کارهای شما را اصلاح می کند و گناهانتان را می بخشد، چرا که ره آورد درست اندیشی و گفتار درست، این است.
امام علی ـ علیه السلام ـ می فرماید: راستگو در آستانه ی نجات و بزرگواری است و دروغگو در لبه ی پرتگاه و خواری.(۵)

+همچنین بخوانید : جوان و صداقت

امام سجاد ـ علیه السلام ـ می فرماید: گفتار نیک، دارایی را زیاد می کند و روزی را افزایش می دهد و اجل را به تأخیر می اندازد و انسان را نزد خانواده محبوب می گرداند و (شخص) را به بهشت می برد.(۶)

پاورقی:

۱. طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، مترجم موسوی همدانی، سید محمد باقر، انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، چاپخانه دفتر انتشارات، ج۱۶، ص۵۲۳.
۲. آیت الله مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ناشر دار الکتب الاسلامیه، چاپ یازدهم، بهار سال ۱۳۷۳، چاپ خانه مدرسه امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ، ج۱۷، ص ۴۴۷.
۳. علامه طبرسی، ترجمه تفسیر مجمع البیان، چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، سال ۱۳۸۰، مترجم کرمی، علی، ج ۱۱، ص ۵۸۸.
۴. همه سه منبع فوق، با آدرس فوق.
۵. محمدی ری شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ۱ جلدی، تلخیص، حسینی، سید حمید، ناشر سازمان چاپ و نشر دار الحدیث، ص۳۱۵، ح۳۴۷۸.
۶. همان، ص ۴۹۹، حدیث شماره ۵۶۲۰.

منبع: نرم افزار پاسخ – مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات