باتوجه به اینکه هر قوم پیامبر خود را داشت،آیا قرآن تنها برای اعراب است ؟

با توجه به گفته خداوند که فرمود برای هر قومی پیامبری فرستادیم ، آیا قرآن فقط برای اعراب نیست ؟

پرسش کاربر:در قرآن آمده است که ما برای هر قومی پیامبری از بین آنها با همان زبان فرستادیم و … این آیات شامل ابراهیم آیه ۴ ،یونس ۴۷،النحل ۳۶،

الزخرف ۳، یوسف۲، طه ۱۱۳،الحج ۲۵،۳۴،۶۷،۷۸، الشعرا ۱۹۵، فصلت۴۴

آیا این به این معنا نیست که همچنین آیاتی است که نشان بدهد قرآن جهت عرب زبانان هست؟

پاسخ:

برای پاسخ به این سوال دو مقدمه وجود دارد یعنی:

۱- هر پیامبری به زبان قوم خود فرستاده شده

۲- آیات قرآن به زبان عربی نازل شده است

این دو مقدمه به تنهایی و با صرف نظر از تمام آیات دیگر قرآن، بر نتیجه مذکور یعنی «اختصاص دعوت پیامبر و اختصاص کتاب پیامبر (=قرآن) به اعراب» اشعار دارد؛

یعنی اگر ما باشیم و تنها همین دو مقدمه (بدون وجود هیچ دلیل دیگر)، آنگاه می توانستیم آن نتیجه را در حد یک احتمال قوی (و نه برهانی) برداشت نماییم؛

اما نکته مطلب اینجاست که در آیات بسیاری از قرآن کریم این احتمال ذهنی رد شده و بر جهانی بودن دعوت پیامبر و اینکه دعوت او و کتابش (=قرآن) اختصاصی به قوم عرب ندارد، تصریح شده است؛

ضمن اینکه خود حضرت هم در طول ۲۳ سال دعوتش، جامعه غیر عرب را با نوشتن نامه، به دین مبین اسلام دعوت نمودند و مکاتبات

و نامه های حضرت از مسایل روشن تاریخی است و در کتاب مکاتیب الرسول اثر استاد احمدی میانجی گرد آوری شده است.

نمونه ای از آیات دال بر همگانی و جهانی بودن دعوت پیامبر اسلام:

وَ أُوحِیَ إِلَیَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَکُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ أَ إِنَّکُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَهً أُخْرى‏ قُلْ لا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ وَ إِنَّنی‏ بَری‏ءٌ مِمَّا تُشْرِکُونَ (انعام/۱۹)

و این قرآن به من وحى شده تا با آن شما را و هر که را که این پیام به او برسد هشدار دهم.

وَ مَا هِىَ إِلاَّ ذِکْرَى لِلْبَشَرِ (مدثر/۳۱)
و این جز هشدار و تذکّرى براى انسانها نیست

نذیراً للبشر (مدثر/۳۶)
هشدار و انذارى است براى همه انسانها

وَ مَا هُوَ إِلاَّ ذِکْرٌ لِّلْعَــلَمِینَ (قلم/۵۲)
در حالى که این (قرآن) جز مایه بیدارى براى جهانیان نیست

وَ مَآ أَرْسَلْنَـکَ إِلاَّ کَآفَّهً لِّلنَّاسِ (سبأ/۲۸)
و ما تو را جز براى همه مردم نفرستادیم تا (آنها را به پاداشهاى الهى) بشارت دهى و (از عذاب او) بترسانى ولى بیشتر مردم نمى‏ دانند

تَبَارَکَ الَّذِى نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَــلَمِینَ نَذِیرًا (فرقان/۱)
زوال ناپذیر و پر برکت است کسى که قرآن را بر بنده اش نازل کرد تا بیم دهنده جهانیان باشد

دعوت و ترغیب دین از همه انسان ها به تدبّر و تفکر ، شاهد دیگرى بر جهانى بودن آن است : «أَفَلاَ یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْءَانَ(نساء/۸۲)
چرا در قرآن تدبّر نمى‏ کنند؟

تحدّى قرآن تا قیامت و اعتراف جهانیان به عجز از آفریدن اثرى همانند آن (بقره/۲۳ و اسراء/۸۸)، دلیل دیگر بر جهانى بودن دین اسلام و دعوت پیامبر و قرآن و اختصاص نداشتن آنها به اعراب است.

منبع : پرسمان قرآن