اسرائیل چه کسی بوده است؟ چرا بعضی از غذاها را بر خود قبل از نزول تورات حرام کرده است؟

اسرائیل چه کسی بوده است؟ چرا بعضی از غذاها را بر خود قبل از نزول تورات حرام کرده است؟ و آیا تورات بر اسرائیل نازل شده است؟

پاسخ:

یکی از پیامبرانی که در قرآن زندگانی او و قومش یاد شده است یعقوب نبی می باشد.
طبق نظر بیشتر مفسرین یکی از نام های حضرت یعقوب ـ علیه السلام ـ «اسرائیل» می باشد که در علت نامگذاری آن مورخان غیر مسلمان، مطالبی را گفته اند که با خرافات آمیخته است. ولی دانشمندان مسلمان مانند طبرسی می گویند: اسرائیل همان یعقوب است و معنی آن بنده خدا و بر گزیده خداست.(۱) اسرا یعنی اسیر به معنی بنده، و ائیل یعنی الله.
پس خود لفظ «اسرائیل»، یک شخص و آن هم همان «یعقوب» می باشد. اما در قرآن این کلمه ۴۳ بار آمده است که ۴۱ بار با لفظ «بنی اسرائیل» می باشد و بقیه با «ذریه اسرائیل» آمده است که مراد از آنها فرزندان دوازده گانه حضرت یعقوب ـ علیه السلام ـ و اولاد آنهاست که به قوم یهود معروفند.(۲) و خود نام یعقوب یعنی آنکه در عقب اسحاق آمده است.
حضرت یعقوب ـ علیه السلام ـ و خاندانش به در خواست حضرت یوسف ـ علیه السلام ـ به مصر آمدند و رفته رفته جمعیت آنها که «بنی اسرائیل» نامیده می شدند، رو به فزونی نهاد و بعد از مرگ یعقوب و یوسف، کشور مصر به دست پادشاهان افتاد و چندین قرن به همین منوال گذشت، در این مدت بنی اسرائیل جمعیت قابل توجهی شده بودند که حضرت موسی ـ علیه السلام ـ به پیامبر قوم بنی اسرائیل برگزیده می شود.
لفظ اسرائیل در قرآن به تنهایی نیامده و به قوم و اولاد حضرت «یعقوب» اطلاق می شوند.(۳)
حرمت غذاها مربوط به بنی اسرائیل است نه اسرائیل که یعقوب است. و تورات به موسی نازل شده که پیامبر قوم بنی اسرائیل بود نه اسرائیل و زمان نزول تورات پس از زمان یعقوب است.
با توجه به مطلب قبلی که اشاره شد اسرائیل همان یعقوب پیامبر ـ علیه السلام ـ است.
در تفسیر مجمع البیان آمده است که: حضرت یعقوب ـ علیه السلام ـ گرفتار بیماری بنام «عرق النساء» شده بود پس حضرت نذر کرد که اگر از این بیماری رهایی یابد، همه عروق و گوشت شتر ،که لذیذ ترین غذا برایش بود، را بر خود حرام کند.(۴)
عرق النساء: بیماری است از اوجاع اعصاب که ابتدایش از لگن شروع می شود و امتداد پیدا می کند تا زانو یا مچ پا.(۵)
و هم چنین در تفسیر نور الثقلین از کتاب کافی نقل می کند: که از امام باقر شنیده شده که می فرماید: زمانی که اسرائیل «یعقوب» از گوشت شتر استفاده می کرد بیماری او تشدید می شد و به همین جهت حضرت یعقوب بر نفس خودش این گوشت را حرام کرد و این عملش قبل از نزول تورات بوده است و زمانی که تورات نازل شد گوشت شتر را حرام اعلام نکرد.(۶)
برای مثال: کسی که آب برای او ضرر داشته باشد نباید از آب برای وضو و غسل استفاده نماید و به جای آب از خاک جهت تیمم استفاده می شود چرا که اگر از آب استفاده کند به بدن خود ضرر رسانده و کار حرامی را انجام داده است.
خلاصه مطلب این که اگر غذایی بر کسی حرام شده باشد آن شخص فقط حضرت یعقوب ـ علیه السلام ـ می باشد که خودش فقط برای نفس خودش حرام کرده است و اگر کسی مانند فرزندانش نیز از این غذاها استفاده نکنند و حرام بدانند فقط به خاطر پیروی از پدرشان یعقوب است و هیچ حکمی در رابطه با حرام بودن اینها از سوی خداوند صادر نشده است.

پاورقی:

۱. طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۷۶.
۲. قرشی، قاموس قرآن، ج۱، ص۸۲.
۳. طباطبایی، پیشین، ج۱۴، ص۸۶. تفسیر مجمع البیان، ذیل آیه ۵۸ سوره مریم.
۴. طبرسی، مجمع البیان، ۵ جلدی، قم، ناصر خسرو، دوره ۱۰ ، ۱۳۸۴ش ، ج۱، ص۷۹۴.
۵. لدیس معلوف، المنجد فی الغه، تهران، اسلام، دوره ۴، ۱۳۸۶ش ، ج۱، ذیل لغت.
۶. نور الثقلین، ح۲۴۰، ج۱، ص۳۶۴.
منبع: نرم افزار پاسخ – مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات