چرا مراد از «انفسنا» در آیه مباهله خود پیغمبر نمی تواند باشد؟
درباره مراد از «أنفسنا» در این آیه باید بگوییم که مراد از آن خصوص پیامبر(ص) نمی تواند باشد زیرا در این آیه آمده که:
«. . . فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ. . . »(۱)
«. . . به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود را. . . »
چنانکه ملاحظه می نمایید در اینجا سخن از دعوت نمودن است و نمی شود کسی خودش را دعوت کند و لذا اگر مراد از انفسنا خصوص پیامبر(ص) بود ذکر انفسنا و انفسکم لغو بود مثل اینکه ما با کسی قرار بگذاریم که روز جمعه به یک تفریح گاه برویم و به وی بگوییم: « جمعه زن و بچه و خودت رو دعوت کن بریم تفریح»
از سوی دیگر بر فرض که مراد از انفسنا خود پیامبر(ص) باشد ما می بینیم که پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را هم همراه خود برای مباهله می آورد و روشن است که حضرت علی(ع) تحت عنوان ابنائنا و نسائنا نیست و لذا جزء انفسنا می باشد.
پی نوشت:
۱. آل عمران(۳) آیه ۶۱.
منبع: نرم افزار پیامبرمهربانی – مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
