پیامبر فرموده: هر گاه مرا نیافتید به عقل خود رجوع کنید؟

آیا روایتی از پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ وارد شده که: هر گاه مرا نیافتید به عقل خود رجوع کنید؟

پاسخ:

به نظر می رسد عده ای با مطرح کردن اینگونه سخنان سعی دارند انحراف جامعه صدر اسلام از مسیر امامت را توجیه کرده و حق جلوه دهند و به پندار خویش لباس شرعی به غاصبان خلافت بپوشانند در حالی که هم در کتاب های شیعه و هم در کتاب های اهل سنت آمده است که رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ به مردم دستور می داد که بعد از خودش به علی بن ابی طالب و امام حسن و حسین و نه امام از نسل امام حسین ـ علیهم السلام ـ مراجعه کنند و این سفارش شخص رسول الله نبود و بلکه دستور خداوند و وحی بود که توسط جبرییل به آن حضرت ابلاغ می شد و حضرت بارها این ابلاغ الهی و وحیانی را به مردم رساند. ولی عده ای بعد از آن حضرت همه چیز را زیر پا گذاشته و دنبال دنیاگرایی خود رفتند و کردند آنچه را که نباید می کردند.
در این میان روایات فراوان است و فقط به یک روایت اشاره می شود که در کتاب های شیعه و سنی وجود دارد:
سلمان فارسی رضی الله عنه حدیث کندکه رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ برای ما خطبه خواند و فرمود:
((مردم! من بزودی از نزد شما به سوی آخرت می روم، و به شما در باره عترتم به نیکی سفارش می کنم، و بترسید از بدعت ها زیرا هر بدعتی گمراهی است و هر گمراهی و اهل آن در آتش است. ای مردم! هر که خورشید را از دست دهد باید به ماه چنگ زند و هر که ماه را از دست دهد باید به فرقدان چنگ زند، و هنگامی که فرقدان را از دست دادید به ستارگان درخشان چنگ زنید. به او عرض شد: ای رسول خدا خورشید و ماه و فرقدان و ستارگان درخشان کیانند؟ فرمود: من خورشید و علی ماه است، پس آنگاه که مرا نیافتید پس از من به او چنگ زنید، و اما فرقدان حسن و حسین هستند، پس آن گاه که ماه را نیافتید به آن دو متمسّک شوید، و اما ستارگان درخشان. پس ایشان امامان نه گانه از صلب حسین ـ علیه السلام ـ هستند و نهمی شان مهدی آنها است.
سپس فرمود: ایشان اوصیا و جانشینان و امامان نیکوکار بعد از من هستند، به شماره سبط های یعقوب و حواریین عیسی. (سلمان گوید) عرض کردم: ای رسول خدا نام شان را برای من بیان فرما. فرمود: اولی آنها و آقایشان علی بن ابی طالب و پس از او دو سبط من و بعد از ایشان علی بن الحسین زین العابدین، و پس از او محمد بن علی شکافنده علم پیغمبران و صادق جعفر بن محمد و فرزندش کاظم همنام موسی بن عمران، و آنکه در زمین غربت کشته شود علی فرزند او، سپس فرزند او محمد، و دو راستگو علی و حسن و حجت قائم که در حال نهان بودن انتظارش را دارند، ایشانند عترت من از گوشت و خون من که علم شان علم من و حکم شان حکم من است، هر که مرا در باره ایشان بیازارد خداوند شفاعتم را به آن کس نرساند.))(۱)

پاورقی:

۱. ر.ک: حاکم حسکانی، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج۱، ص۷۷. ر.ک: فیروزآبادی، مرتضی، فضائل الخمسه من الصحاح السته، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۲ق، ج۲، ص۵۳. ر.ک: شیخ صدوق، معانی الأخبار، قم، جامعه مدرسین، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۱۱۴. ر.ک: بحرانی هاشم، الإنصاف فی النص علی الأئمه، ترجمه رسولی محلاتی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ص۳۷۲.
منبع: نرم افزار پاسخ – مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات