بنده دعا نکند خداوند نمازش را به صورتش پرت می کند؟

این روایت تا چه حد صحت داره و از چه کسی هست؟ ((خداوند بعد از نماز منتظر می ماند تا بندگانش دعا کند و حاجاتی از او بخواهد تا مستجاب کند و در صورتی که بنده دعا نکند خداوند نمازش را به صورتش پرت می کند.))

پاسخ:

مناجات با خداوند در هر حال مطلوب است ولی برخی از مکان ها و زمان ها ویژگی های خاص خودش را دارد و یکی از زمان هایی که به خواندن دعا در آن ساعات سفارش شده خواندن دعا بعد از نمازها و به ویژه نمازهای واجب می باشد. چون احتمال اجابت دعا بعد از نمازها بیشتر از دیگر اوقات است . در این زمینه فقط به عنوان نمونه به برخی سفارش ها و روایات رسیده از معصومین ـ علیهم السلام ـ اشاره می گردد.
۱. امام صادق ـ علیه السلام ـ می فرمایند: ((هر کس نماز فریضه بخواند و تعقیبات آن را تا نماز دیگر ادامه بدهد، او مهمان خداوند است و بر خداوند است که از مهمان خود پذیرایی و او را احترام نماید)).(۱)
۲. باز هم از امام صادق ـ علیه السلام ـ روایت شده است که: ((خداوند نمازهای پنج گانه را در بهترین ساعات بر شما فرض و واجب کرده پس بر شما باد به دعا بعد از نمازها)).(۲)
۳. حسن بن صالح از امام صادق ـ علیه السلام ـ روایت نموده که حضرت فرمود:(( هر کسی نیکو وضو بگیرد و دو رکعت نماز را به درستی انجام دهد و سپس حمد و ثنای الهی را به جا آورده و بر رسولش درود بفرستد و آنگاه حاجت خود را از خداوند بخواهد قطعا حاجت خود را در موقعی که احتمال برآوردن آن زیاد است از خداوند خواسته و چنین کسی هرگز ناامید نمی گردد.))(۳)
آنچه از این روایات و امثال آن استفاده می شود این است که دعا کردن بعد از نمازها مستحب مؤکد و مطلوب خداوند می باشد چنان که آیه فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ وَإِلَی رَبِّک فَارْغَبْ، پس هنگامی که از کار مهمی فارغ می شوی به مهم دیگری بپرداز در روایات ائمه معصومین به اداء نماز و سپس پرداختن به دعا و مناجات تفسیر شده است.(۴)
امّا این که خداوند بعد از نماز بنده اش منتظر می ماند که بنده با خدایش راز و نیاز کند. حدیثی به این مضمون در منابع روایی ما یافت نشده است مگر این که بگوئیم امر کردن خداوند به دعا به خصوص بعد از نماز ها معنایش همین است که خداوند به نفع بنده اش منتظر می ماند که بنده اش برای خود کار خیری می کند یا نه وگرنه منتظر ماندن در مورد خداوند به وجهی دیگر معنای درستی نخواهد داشت زیرا او بی نیاز از همه کس و همه چیز است.
امّا بخش دیگر سؤال مربوط می شود به نمازی که اگر درست و با شرائط و در اول وقت خوانده شود، مطابق روایات، فرشته آن را درخشان و نورانی به آسمان می برد در حالی که آن نماز فریاد می زند خداوند تو را نگه دارد چنان که مرا نگهداشتی و تو را به خداوند می سپارم چنان که مرا به فرشته کریم سپردی و هر کس بدون عذر نماز را در غیر وقت بخواند و حدود آن را رعایت نکند فرشته آن را سیاه و تاریک بالا می برد در حالی که آن نماز فریاد می زند خدا ضایعت کند چنان که مرا رعایت نکردی.(۵)
نتیجه این که ترک تعقیبات نماز ودعا نکردن موجب آن نمی شود که نماز انسان به عنوان یک عمل خیر انجام شده در پرونده او ضبط نگردد و به صورت او پرت شود. آری رعایت نکردن شرائط صحت و شرائط قبولی عمل از نماز و غیر آن مطلب دیگری است که ربطی به ترک دعا ندارد هر چند موجب نقصان نماز و در صورت رعایت کردن آداب و شرائط نماز باعث کمال آن می شود.

پاورقی:

۱. حر عاملی، وسائل الشیعه، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۰۱۴.
۲. همان، ج۴، ص۱۰۱۵.
۳. همان، ج۴، ص۱۰۱۶.
۴. همان، ج۴، ص۱۰۱۵.
۵. شیخ صدوق، محمد، امالی، ترجمه کمره ای، بی نا، بی جا ، ص۲۵۶. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی (۵ جلدی)، ج۳، ص۲۶۷.
منبع: نرم افزار پاسخ – مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات