زن خوب و صالحه بهتر از هزار مرد غیر صالح و بد است؟

در روایتی از امام صادق ـ علیه السلام ـ آمده است: «زن خوب و صالحه بهتر از هزار مرد غیر صالح و بد است» سوال این است که چرا امام(ع) خوب را با بد مقایسه می کند، بد که امتیازی ندارد تا با خوب مقایسه شود ؟

پاسخ:

این روایت در دو کتاب آمده است که هیچ کدام با سند ذکر نکرده اند:
۱ـ شیخ حر عاملی در وسائل الشیعه آورده است: ورام بن ابی فراس فی کتابه قال: «قال علیه السلام الامراه الصالحه خیر من الف رجل غیر صالح»(۱)
اشکالات این روایت:
یک: در روایت سند ذکر نشده است و مشخص نیست چه کسانی این روایت را نقل کرده اند.
دو: در این روایت مشخص نیست مراد از «قال ـ علیه السلام ـ » کدام معصوم می باشد.
سه: کتابی که از ورام امروزه در دسترس است، این روایت و شبیه این را ندارد در حالی که وسائل الشیعه از کتاب ورام نقل کرده است، لذا این روایت قابل قبول نیست.
۲ـ دومین کتاب ارشاد القلوب دیلمی است که می نویسد: قال رسول الله ـ صلی الله علیه و اله و سلم ـ : «المراه الصالحه خیر من الف رجل غیر صالح»(۲)
اشکال این روایت:یک: همانند روایت قبلی هیچ سندی ندارد.
دو: ممکن است افرادی بگویند، چون دیلمی، این روایت را مشهور می دانسته لذا سندها را حذف کرده اند و این سخن دیلمی قابل قبول نیست، چرا که ملاحظه می شود این روایت در کتب معتبر روایی نیامده است و آن چه را هم که شیخ حر عاملی از کتاب ورام آورده، در خود کتاب ورام وجود ندارد.
با توجه به این مطالب می توان گفت که:
اولاً: این روایت سند ندارد و قابل قبول نیست.
ثانیاً: از امام صادق ـ علیه السلام ـ بودنش ثابت نیست و بلکه روایت دوم آن را از پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نقل کرده است.
در آموزه های اسلام مرد بودن امتیاز نمی باشد بلکه این ایمان و عمل صالح است که به انسان امتیاز می دهد، لذا (بر فرض صحت روایت) اگر هزار مرد غیر صالح باشند باز امتیازشان به اندازه یک زن نیکوکار نیست . چنان که قرآن کریم در مقابل افرادی که آزاد بودن رابر عبد و کنیز بودن ، امتیاز می دانستند، می فرمایند: ((کنیز با ایمان برای ازدواج از زن آزاد مشرک بهتر و عبد با ایمان برای ازدواج بر مرد آزاد مشرک مقدم تر است)).(۳)و این یعنی ملاک برتری و امتیاز ایمان است نه آزاد بودن و خداوند نمی خواهد مومن را با مشرک مقایسه کند بلکه می خواهد معیار و ملاک برتری افراد را ترسیم نماید.

پاورقی:

۱. حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، قم، موسسه آل البیت، اول، ۱۴۰۹ هـ.ق، ب ۸۹، حدیث ۲۵۳۴۲، ج ۲۰، ص ۱۷۲.
۲. دیلمی، حسن، ارشاد القلوب، بی جا، شریف رضی، اول، ۱۴۱۲ هـ.ق، ب ۵۱، ج ۱، ص ۱۷۵.
۳. بقره : ۲۲۰.
منبع: نرم افزار پاسخ – مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات