آیا پیامبر(ص) برای طلب رزق و روزی خود دعا می کردند؟

آیا پیامبر و اهل بیت طاهرینش صلوات الله علیهم و علمای راستین اسلام(ره) برای طلب رزق و روزی خود دعا می کردند؟

پاسخ:
موفقیت و کامیابی در کارها از جمله، زیادی در رزق و روزی، بستگی به شناخت عوامل آن دارد، زیرا اطلاع و آگاهی از راه‌های کسب رزق و روزی، عامل اوّل در توسعه آن به شمار می‌آید.
پس از شناخت، پیگیری و کوشش و کنار گذاشتن سستی و تنبلی در راه هدف است که در مجموعه آیات و روایات بر آن تأکید و سفارش شده است؛ بنابر این روشن است که تنبلی و سستی از رزق و روزی انسان می‌کاهد در حالی که سعی و تلاش بر وسعت آن می‌افزاید، زیرا خداوند برای هر چیزی اسبابی قرار داده، و مهم‌ترین سببی که خداوند برای روزی مقرر نموده، سعی و تلاش است. [جواد۲]اما انسان مومن نباید فراموش کند که تلاش او یک بعد قضیه است و طرف دیگر آن قدرت بیکران خداوند است و اینکه تا او نخواهد برگی از درخت نمی افتد.
به همین دلیل علاوه بر کوشش، اتکایی به قدرت و تلاش خود ندارد و استقلالی برای تلاش خود قایل نیست، بلکه خدا را مستقلا منشأ اثر می داند و نتیجه تمام کارها را به خدا مستند می دانند. از این روی است که برای تمام حاجات و نیازهایش علاوه بر عامل مادی -تلاش و کوشش- از عامل معنوی دعا و درخواست از خدا برای اظهار عجز و ناتوانی خود استفاده می کند تا زودتر به نتیجه مطلوب برسد.
با نگاهی به سیره أهل بیت علیهم السلام، و همچنین علما که رهروی معصومین هستند، به این نتیجه می رسیم که آنها هم از خدای متعال برای روزی حلال دست به دعا بر می داشتند و دعاهای زیادی از اهل بیت علیهم السلام برای طلب روزی و رفع فقر و بدهکاری وارد شده است:
امام باقر علیه السلام فرمود: “برای طلب روزی در سجده نماز واجب بگو: یا خیر المسئولین و یا خیر المعطین، ارزقنی و ارزق عیالی من فضلک، فانّک ذو الفضل العظیم”. (۱)
از امام جواد علیه السلام نقل است که جهت وسعت رزق مکرّر بگو: ” یا من یکفی من کل شیء و لا یکفی منه شیء، اکفنی ما أهمّنی”
امام علی علیه السلام می‌فرماید: “به پیغمبر از قرض شکایت کردم، فرمود: بگو: اللهم اغننی بحلالک عن حرامک و بفضلک عمّن سواک. اگر به قدر کوه بزرگی قرض دار باشی، خدا ادا می‌فرماید”. (۲)
ونیز دعایی است که بعد از نماز صبح خوانده می شود. اللهم انی اسئلک بحق محمد وآل محمد علیک صل علی محمد واجعل النور فی بصری والبصیره فی دینی، و دیگر: نخوابیدن بعد از نماز تا طلوع آفتاب و اگرکاری ندارد، مشغول به دعا و ذکر و تلاوت قرآن یا مطالعه باشد.
پی‌نوشت‌ها:
۱. ثقه الاسلام کلینی، الکافی، تهران: دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ق، ج۲، ص۵۵۱.
۲. مجلسی، بحارالانوار، بیروت: دار احیاء التراث العربی، چ۲، ۱۴۰۳ق، ج۹۲، ص۳۰۱.
منبع: نرم افزار پیامبر مهربانی – مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی