چرا پیامبر دشمنان خود را در جنگ بدر کشت؟

در جنگ بدر کفار قریش با امکانات فراوان رهسپار مدینه شدند تا به مسلمانان ضربه بزنند و مسلمانان از خود دفاع کردند و آنان را شکست دادند. اگر منظور کشتن در هنگام جنگ است، این امر کاملاً‌ طبیعی است که در میدان معرکه جنگ چیزی جز کشتن و کشته شدن نیست. برای دفاع از جان خود باید به دشمن ضربه زد و او را کشت یا زخمی کرد و یا وادار به فرار و تسلیم کرد.
این ها همان چیزهایی بود که در جنگ بدر اتفاق افتاد، اما اگر مقصود کشتن اسیران جنگی باشد، چنین چیزی درست نیست و در تاریخ نیز نیامده است.آنچه در تاریخ ذکر شده این است که: چون مسلمانان متوجه شدند که کاروان تجاری قریش، در حال عبور و رهسپار مکه است، تصمیم گرفتند که به سوی آنان بروند و اموال آنان را تصرف نمایند، علت این بود که کفار مکه، اموال مسلمانان را در مکه مصادره کرده بودند.
برخی از اموال موجود از همان اموال بود یا با فروش آن ها به دست آمده بود.
مسلمانان حق داشتند که به عنوان تقاص، اموال کفار قریش را تصاحب کنند تا کفار، اموال مسلمانان را که تصرف کرده‌اند، باز پس دهند. اگر بر عناد و لجاجت خود ادامه دهند، کالای کفار را به جای اموال خود بردارند که البته چون سپاه اسلام از مدینه رهسپار منطقه عبور کاروان قریش شد، ابو سفیان توانست کاروان تجاری قریش را از منطقه عبور دهد و مسلمانان موفق نشدند که به هدف خود برسند.
مردم مکه خود از تصمیم مسلمانان آگاه شدند، خود را برای نبرد با مسلمانان آماده کرده، رهسپار مدینه شدند و با وجود این که متوجه شدند که به کاروان تجاری صدمه‌ای وارد نشده برای قدرت ‌نمایی تصمیم گرفتند که به سوی منطقه “بدر” بروند و قدرت خود را به گوش مردم عرب برسانند که تا ابد از آنان حساب ببرند.
ابوجهل اصرار زیادی بر جنگ داشت که سرانجام منجر به جنگ گردید و کفّار به سختی شکست خوردند. (۱)

پی‌نوشت:
۱. جعفر سبحانی، فروغ ابدیت، ج ۱، ص ۴۸۷ ـ ۵۰۰.
منبع: نرم افزار پیامبر مهربانی – مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی