پیامبر(ص) در هنگام نماز خواندن دستانشان به چه حالت بوده است؟

مسئله دست بسته نماز خواندن، بعد از پیامبر اکرم(ص) ایجاد شده است. در متون اهل سنت آمده است: “ابو حمید ساعدی، صحابی بزرگ، برای گروهی از صحابه که در میان آنان ابو هریره دوسی، سهل ساعدی ابو السید ساعدی، ابو قتاده، حارث بن ربعی و محمد بن مسلمه نیز حضور داشتند، کیفیت انجام نماز را از رسول خدا(ص ) حکایت کرد و نیز از مستحبات ریز و درشت آن نام برد؛ ولی از چنین عملی، دست روی دست نهادن در نماز، سخن به میان نیاورده است”. (۱)
اگر احیاناً شیوه پیامبر اکرم(ص) چنین بود، او یادآور می‌شد و یا حاضران تذکر می‌دادند. مشابه حدیث ابوحمید ساعدی، از زبان امام صادق(ع) به وسیله حماد بن عیسی نیز در کتاب‌های شیعه نقل شده است. (۲)
بیهقی از محدثان برجسته اهل سنت در سنن خود می‌گوید: از حدیث سهل بن سعد استفاده می‌شود که دست بسته نماز خواندن بعد از پیامبر به وجود آمده است، چون حدیث میگوید: “کان الناس یؤمرون”؛ یعنی به مردم دستور می‌دادند. در حالی که اگر این کار از پیامبر بود، آن را به پیامبر نسبت میداد. (۳)
در فقه امامیه(مذهب جعفری) نمازگزاردن به صورت دست بسته، بدعت و حرام است. امیر مؤمنان، علی(ع) می‌فرماید: “لایجمع المسلم یدیه فی الصلاه و هو قائم بین یدی الله یشبه باهل الکفر من المجوس”؛(۴) “نمازگزار دست‌های خود را در حالی که در برابر خدا ایستاده است، روی هم قرار ندهد که با این عمل، شیوه مجوسیان کافر را حکایت می‌کند”.
ظاهراً دست بسته نماز خواندن، از زمان خلیفه دوم، عمر بن خطاب و به دستور ایشان بدعت شده است.
گفتنی است که همه فرقه‌های اهل سنت، دست بسته نماز نمی‌خوانند، مانند مالکی‌ها. این از اموری است که از زمان خلیفه دوم مرسوم شده و ما آن را بدعت و حرام می‌دانیم. مسلماً رسول خدا(ص ) و امیر مؤمنان با دست باز نماز می‌خواندند و باید توجه داشت آن هایی هم که با دست بسته نماز میخوانند آنرامستحب میدانند.
دراین مورد به کتاب “بحث هایی از فقه تطبیقی” آقایان پیشوایی و گودرزی چاپ حوزه نمایندگی ولی فقیه در حج مراجعه نمایید.

پی نوشت ها:
۱. ابو داود، سنن ابوداود، ج ۱، باب افتتاح الصلاه، ح ۷۰ و ۷۳۶؛ سنن ترمذی، ج ۲، ص ۹۸، باب صفت الصلاه.
۲. حر عاملی، وسائل الشیعه، ج ۵، ابواب افعال الصلاه، باب ۱، ح ۱ و ۲، چاپ آل البیت.
۳. بیهقی، سنن الکبری، ج ۲، ص ۲۸. ناشر: دار الفکر.
۴. حر عاملی، وسائل الشیعه، ج ۴، باب ۱۵ از ابواب قواطع نماز، حدیث ۷؛ جعفر سبحانی، منشور عقاید امامیه، انتشارات مؤسسه تعلیماتی و تحقیقاتی امام صادق، ص ۲۷۹ و ۲۸۰.
منبع: نرم افزار پیامبر مهربانی – مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی