آیا قبل از پیامبر(ص) کسانی که خدا را قبول داشته باشند، وجود داشت؟

اگر قرآن را کتاب خدا بدانیم که از طریق وحی به پیامبر نازل شده و هدفش تبلیغ خدا پرستی می باشد این سوال مطرح می شود که مگر قبل از حضرت محمد کسی خدا را قبول نداشت و اگر هدف آوردن چیزی به نام اسلام بود چرا قبل از او و توسط هزاران پیغمبری پیش از ایشان، اجراء نشد؟

پاسخ:
تنها دین نزد خدا اسلام است: ” إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیاً بَیْنَهُمْ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِآیاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَریعُ الْحِسابِ “(۱)
اسلام به معنی تسلیم در برابر حق بودن است. جوهره دین مورد رضایت خداوند است. اصول آن عبارت است از:
توحید، معرفت خدا به صفات و اسما، ایمان به پیامبران، ایمان به آخرت و حشر بعد از مرگ و حساب و کتاب اعمال.
همه انبیا مبلغ این دین بوده اند. بنابراین همه انبیا مسلمان بوده اند، همان گونه که حضرت نوح علیه السلام در خطاب با قوم خود می فرماید: ” فَإِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَی اللَّهِ وَ أُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْمُسْلِمین‏؛
بدانید که هیچ کاری نمی‏توانید بکنید. به جای آن کمی بیندیشید. علت اعراضتان از دعوتم را به دست آورید، اگر اعراضتان به خاطر این است که از شما مزدی خواسته‏ام،(که نخواسته‏ام)، مزد من تنها بر خدا است. اگر انتظار دارید دست از دعوتم بردارم، مامورم که تسلیم فرمان او باشم‏.(۲)
نیز حضرت ابراهیم علیه السلام در دعای خود از خدا در خواست می کند که او و فرزندش را از مسلمانان قرار دهد: ‌‌”رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّهً مُسْلِمَهً لَکَ وَ أَرِنا مَناسِکَنا وَ تُبْ عَلَیْنا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحیم‏”(۳)
نیز حضرت ابراهیم و حضرت یعقوب فرزندان خود را وصیت می کنند که از مسلمانان باشند.
به غیراز دین خدا به دینی دیگر متدین نشوند: ” وَ وَصَّی بِها إِبْراهیمُ بَنیهِ وَ یَعْقُوبُ یا بَنِیَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفی‏ لَکُمُ الدِّینَ فَلا تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُون “(۴)
نیز حواریون حضرت عیسی علیه السلام وقتی خواستند اعلام ایمان کنند، خود را مسلمان نامیدند “‌ فَلَمَّا أَحَسَّ عیسی‏ مِنْهُمُ الْکُفْرَ قالَ مَنْ أَنْصاری إِلَی اللَّهِ قالَ الْحَوارِیُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُون‏ “(۵)
همه انبیا جهت تبلیغ تنها مبلغ دین خداوند یعنی اسلام بوده اند. فرقی بین آن ها در مأموریت محول به آن ها نبود. همه انسان ها موظف به تبعیت از همه آن ها می باشند:
” قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْنا وَ ما أُنْزِلَ إِلی‏ إِبْراهیمَ وَ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ ما أُوتِیَ مُوسی‏ وَ عیسی‏ وَ ما أُوتِیَ النَّبِیُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُون‏؛
بگوئید به خدا و به آنچه بر ما نازل شده و به آنچه به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط نازل شده و به آنچه به موسی و عیسی دادند و به آنچه انبیا از ناحیه پروردگارشان داده شدند، خلاصه به همه این ها ایمان داریم. میانه این پیغمبر و آن پیغمبر فرق نمی‏گذاریم. در برابر خدا تسلیم هستیم‏. “(۶)
دین واحد اسلام در طول زمان های مختلف مورد تحریف واقع می شود. اختلاف بر سر آن اوج می گرفت؛ بنابراین این دین واحد در قالب کتاب آسمانی جدید و پیامبر تازه و شریعتی نو به بشر عرضه می شد تا دین حقیقی و واقعی و به دور از تحریف برای مردم بیان شود.
نیز به خاطر این که مردم در زمان های مختلف یکسان نبوده اند و قبل از اکمال دین اسلام در زمان خاتم الانبیا توان دریافت کامل آن را نداشتند، به صورت تدریجی و مناسب احوال مردم، در دوره های مختلف حیات بشری، دین اسلام به ایشان عرضه شد. در زمان پیامبر خاتم این دین به صورت کامل برای انسان ها نازل شد.
پیامبر نسخه کامل شده همان دینی را که به آدم و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و همه پیامبران دیگر گذشته نازل شده بود، به انسان ها عرضه کرد.
به تصریح قرآن فرقی بین هیچ یک از پیامبران در محتوای مأموریتی خود وجود ندارد. آنچه که از فرق بین نسخه های قبلی اسلام با نسخه کامل شده آن مشاهده می شود، به برخی از موارد جزئی احکام بر می گردد که در زمانی بنابر مصلحت و نیاز بشر به گونه ای بود و در برخی از زمان ها و شرائط به گونه ای دیگر، که در زمان پیامبر خاتم و هنگام نزول قرآن نسخه نهائی آن ارائه شد.
بنابراین اگر چه قبل از پیامبر اسلام کسانی که خدا را قبول داشته باشند، وجود داشتند، اما آنچه اعتقاد داشتند، تحریف شده مانند مسیحیت و یهود بود، یا شرک و چند خدا انگاری و بت پرستی. آمدن اسلام هم نسخه های قبلی دین را کامل و نواقص آن ها را رفع کرد و هم طریق درست هدایت و خداپرستی و راهکارهای آن را بیان نمود.

پی نوشت:
۱. آل عمران(۳) آیه‌۱۹.
۲. یونس(۱۰) آیه ۷۲.
۳. بقره(۲) آیه ۱۲۸.
۴. همان، ۱۳۲.
۵. آل عمران، آیه ۵۲.
۶. بقره، آیه‌۱۳۶.
منبع: نرم افزار پیامبر مهربانی – مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی