آیا پیامبر اکرم به زمان قیامت علم داشت؟
در آیات متعدد در باره این که علم به زمان قیامت به خداوند منحصر شده و از پیامبر نفی شده است سخن گفته شد و از جمله فرمود:
« یَسْئَلُونَکَ عَنِ السَّاعَهِ أَیَّانَ مُرْساها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ رَبِّی لا یُجَلِّیها لِوَقْتِها إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لا تَأْتیکُمْ إِلاَّ بَغْتَهً یَسْئَلُونَکَ کَأَنَّکَ حَفِیٌّ عَنْها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ اللَّهِ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُون؛(۱) درباره قیامت از تو میپرسند که چه وقت فرا میرسد. بگو: علم آن نزد پروردگار من است. تنها اوست که چون زمانش فرا رسد آشکارش میسازد.
فرارسیدن آن بر آسمانیان و زمینیان پوشیده است، جز به ناگهان بر شما نیاید. چنان از تو میپرسند که گویی تو از آن آگاهی. بگو: علم آن نزد خداست ولی بیشتر مردم نمیدانند».
و در آیه دیگر آمده: « قُلْ إِنْ أَدْری أَ قَریبٌ ما تُوعَدُونَ أَمْ یَجْعَلُ لَهُ رَبِّی أَمَداً؛(۲) بگو: من نمیدانم که آیا آن وعده ای که به شما داده اند نزدیک است، یا پروردگار من برای آن زمانی نهاده است؟ ».
و نیز فرمود: «إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَهِ وَ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْأَرْحامِ وَ ما تَدْرِی نَفْسٌ ما ذا تَکْسِبُ غَداً وَ ما تَدْرِی نَفْسٌ بِأَیِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ؛(۳) آگاهی از زمان قیامت مخصوص خداست. اوست که باران را فرو میفرستد و آنچه را در رحم مادران است میداند. هیچ کس نمیداند فردا چه میکند و هیچ کس نمیداند در چه سرزمینی میمیرد، تنها خداوند دانا و آگاه است».
و هم چنین در نهج البلاغه نیز این نکته مطرح شده که علم از ساعت قیامت اختصاص به خدا دارد و کسی غیر از حق تعالی از او آگاه نیست؛ لذا فرمود: «وَإِنَّمَا عِلْمُ الْغَیْبِ عِلْمُ السَّاعَهِ، . . . .(إِنَّ اللهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَهِ. . . )الایه، . . . . فَهذَا عَلْمُ الْغَیْبِ الَّذِی لاَ یَعْلَمُهُ أَحَدٌ إِلاَّ اللهُ، وَمَا سِوَی ذلِکَ فَعِلْمٌ عَلَّمَهُ اللهُ نَبِیَّهُ(صلی الله علیه وآله) فَعَلَّمَنِیهِ؛(۴)
علم غیب تنها علم قیامت است که خدا فرمود: آگاهی به وقت بر پایی قیامت نزد اوست. پس این است آن علمی که غیر از خدا کسی نمی داند؛ اما سایر علوم را خدا به پیامبرش آموخته است. طبق این گونه آموزه ها معلوم می شود که از لحظه بر پایی قیامت تنها خدا آگاه است.
پی نوشت:
۱. اعراف، آیه ۱۸۷.
۲. جن، آیه ۲۵.
۳. لقمان، آیه ۳۴.
۴. نهج البلاغه، نشر موسسه امیر المومنین، قم ۱۳۸۰ ش، خطبه ۱۲۸.
منبع: نرم افزار پیامبر مهربانی – مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی