اَللَّهُمَ اْغْفِرْلیَ الذُّنوُبَ الَّتی تَهْتِکُ الْعِصَمْ چه معنایی دارد ؟
اَللَّهُمَ اْغْفِرْلیَ الذُّنوُبَ الَّتی تَهْتِکُ الْعِصَمْ به چه معنا است؟
اللَّهُمَ اْغْفِرْلیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَهْتِکُ الْعِصَم
«خدایا بیامرز برای من گناهانی را که پاره می کند پرده های عصمت را»
درجمله « اَللَّهُمَ اْغْفِرْلیَ الذُّنوُبَ الَّتی تَهْتِکُ الْعِصَمْ » که در دعای کمیل و شاید برخی ادعیّه دیگر است
از خداوند درخواست می شود گناهانی را که عصمت ها را هتک می کند بیامرزد .
کلمه « عِصَم » جمع « عصمت » است که در برخی کتب لغت به معنای « ملکه اجتناب از معاصی » است .
« هتک » به معنی « پاره کردن پرده هاست » ؛
بر این اساس گویی میان انسان و انجام گناهان پرده ای است که همان ملکه اجتناب از گناه است که مانع انجام گناه می شود .
با انجام برخی گناهان این ملکه از بین می رود و انسان دیگر مانعی برای انجام گناه نمی بیند ؛ از این رو از خداوند می خواهد که آن گناهان را بیامرزد .
روایتی از امام صادق علیه‌السلام است، که گناهانی که پرده عصمت را پاره می کند عبارت اند از:
(شرب خمر) نوشیدن انواع و اقسام مشروباتی که سکر آور باشد
و نیز کار های لهو و لعب (به اصطلاح بازیگری و بازی قمار و انواع و اقسام کارهایی که خدای تعالی آن را از پلیدی شیطان دانسته است)
همچنین کارهای مضحک و آنچه موجب خنده های بی معنی باشد (همچنان شوخی و تقلید در آوردن و مسخره گرفتن افراد برای خنده و خوش آمد دیگران)
و نیز عیب جوئی و مجالست با کافران (معاند) و اهل فسق.
بزرگترین گناهان
شرک در قرآن، گناه عظیم (اثم عظیم) و گمراهی دور (ضلال بعیدا) معرفی شده است.[۱]
و در سوره لقمان آن را ظلم عظیم نامیده است.[۲]
گناه دیگری که قرآن آن را بزرگترین ظلم می‌داند، افترا و دروغ بر خداوند است.
در چندین آیه قرآن گفته شده چه کسی ظالمتر از آن کسی است که به خدا افترا بندد.[۳]
افترا به خداوند هر بدعتی چه در اصول دین و چه در فروع دین را شامل می‌شود.[۴]
از دیگر گناهان، ظلم است که یکى از شنیعترین گناهان شناخته می‌شود.[۵]
در آیات بسیارى از قرآن ظالمان و بیدادگران به آتش جهنم تهدید شدند و تعبیراتى که درباره آنها وارد است که درباره کمتر گروهى دیده مى‌شود.[۶]
از دیگر گناهان کبیره قتل است.[۷] در قرآن گفته شده قتل یک نفر برابر است با قتل همه انسان‌ها.۸
_____________________________
۱.سوره نساء، آیه ۴۸ و ۱۱۶.
۲.سوره لقمان آیه ۱۳.
۳.سوره انعام، آیات ۲۱،۹۳ و ۱۵۷؛ سوره اعراف، آیه ۳۷؛ سوره یونس، آیه ۱۷؛ سوره کهف، آیه ۱۵؛ سوره عنکبوت، آیه ۶۸؛ سوره زمر، آیه ۳۲؛ سوره صف، آیه ۷؛ سوره نساء، آیه ۵۰. سوره هود، آیه ۱۸.
۴.طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۸، ص ۱۱۲.
۵.طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۴۴.
۶.سوره مائده، آیه ۷۲؛ سوره فاطر، آیه ۳۷؛ سوره شوری، آیه ۸؛ سوره غافر، آیه ۱۸؛ سوره فرقان، آیه ۳۷؛ سوره ابراهیم، آیه ۲۲؛ سوره آل عمران، آیه ۱۵۱؛ سوره غافر، آیه ۵۲؛ سوره اعراف، آیه ۴۴؛ سوره کهف، آیه ۲۹؛ سوره فرقان، آیه ۲۷؛ سوره روم، آیه ۵۷؛ سوره مؤمن، آیه ۵۲.
۷.سوره فرقان، آیه ۶۸؛ سوره مائده، آیه ۲۹؛ سوره اسراء، آیه .۳۳
۸.سوره مائده، آیه ۳۲.اْغْفِرْلیَ
