آیا اگر آدم و حوا از آن شجره ممنوعه نمی خوردند ، همواره در بهشت می ماندند؟
خداوند متعال ، آدم را برای زمین آفریده بود ؛ چنانکه در قرآن مجید آمده است : « انی جاعل فی الارض خلیفه ؛ من در زمین جانشینی قرار خواهم داد . » بنابراین حضرت آدم برای زندگی در بهشت ، آفریده نشده بود . بلکه به خاطر اینکه به زمین برود و در پرتو دوری از شیطان و پیروی کامل از دستورات خداوند به کمال و سعادت ابدی و جاودانی نائل گردد و اینکه خداوند وی را در بهشت قرار داد و او را از نزدیک شدن به آن درخت منع کرد ، احتمالاً به این منظور بود که برای خود وی مشخص شود که دشمن او کیست و اینکه اگر آدم به آنچه تمایل دارد و خواسته شیطان است جامه عمل بپوشد باعث دوری وی از جوار رحمت حق می شود و اگر از دستورات خداوند پیروی کند و فریب وسوسه های شیطان را نخورد ، همواره در نعیم خداوند متنعم و از مقام قرب وی برخوردار خواهد بود و داستان حضرت آدم ( علیه السلام ) وسیله انتباه و هشداری ، برای او و برای فرزندان وی گردید : چنانکه خداوند در قرآن می فرماید : « یا بنی آدم لایفتننکم الشَّیطان کما اخرج ابویکم من الجنه ؛ ای آدمیزادگان! شیطان شما را به فتنه نیفکند . چنانکه پدر و مادرتان ( آدم و حوا ) را از بهشت بیرون کرد » .
