منظور از سجده مندوب و واجب چیست؟
منظور از سجده مندوب و واجب چیست؟
سجده عملی عبادی به معنای نهادن پیشانی بر زمین به نشانه خضوع فرد در مقابل خدا است که در فرهنگ اسلامی از برترین عبادات به شمار آمده است.
بر مسلمانان واجب است در نمازهای روزانه، در هر رکعت دو بار سجده کنند.
در فقه شیعه سجده در نماز تنها بر زمین و روییدنی‌های آن صحیح است؛
ولی اهل سنت سجده بر فرش و مانند آن را نیز جایز شمرده‌اند. به باور همه مسلمانان سجده برای غیر خدا حرام است.
منظور از سجده مندوب و واجب چیست؟
لفظ مندوب در لغت از ندب الیه به معنای تحریک کرد و او را به سوی آن امر فرا خواند، میباشد
و در اصطلاح شرعی به معنای مستحب است (در مقابل واجب)
در قرآن دو نوع سجده وجود دارد: واجب و مستحب.
در هر یک از چهار سوره النجم/ آیه آخر، علق/ آخر، سجده/ ۱۵، فصّلت/ ۳۷
یک آیه سجده است که اگر انسان آن را بخواند یا به آن گوش دهد،
بعد از تمام شدن آن آیه باید فوراً سجده کند پس سجده واجب است
(توضیحالمسائل مراجع، بنیهاشمی، ج ۱، ص ۶۱۵، مسأله ۱۰۹۳، انتشارات اسلامی.)
ولی آیات سجده مستحبی را اگر انسان بخواند یا به آن گوش دهد، سجده کردن واجب نیست، بلکه مستحب (مندوب) است.
سوره هایی که سجده مستحب دارند عبارتند از:
اعراف، رعد، نحل، اسرأ، مریم، حج (دو سجده)، فرقان، نمل، انشقاق و برخی سوره ص را نیز به این سوره ها ملحق کرده اند.
(عروهالوثقی، سیدمحمدکاظم یزدی، ص ۲۲۶، نشر کتابفروشی اسلامیه.)
در انجام سجده قرآن، چه مستحب و چه واجب گفتن ذکر واجب نیست بلکه مستحب است و بهتر است بگوید:
لاَ اِلَهَ اِلآ اللّهُ حَقًّا حَقًّا لاَ اِلَهَ اِلآ اللّهُ ایِمَانًا وَ تَصْدیِقًا لاَ اِلَهَ اِلآ اللّهُ عُبُودِیَّهً
وَ رِقًّا سَجَدْتُ لَکَ یَا رَبّ تَعَبُّدًا وَ رِقًّا لاَ مُسْتَنْکِفًا وَ لاَ مُسْتَکْبِرًا بَلْ اَنَا عَبْدٌ ذَلیِلٌ ضَعیِفٌ خَائِفٌ مُسْتَجیِرٌ
(امام خمینی;، رساله عملیه، مسئله ۱۰۹۹٫)
