آیا ابراز علاقه به همجنس گناه است؟

مسئله کاربر: سلام. تقریبا دو سال پیش یکی از دانش آموزان که تازه وارد مدرسه ما شده بود را دیدم و از همان نگاه های اول احساس محبت فوق العاده ای به او کردم

ولی به دلیل اینکه کلاسمان یکی نبود هیچ وقت با هم ارتباط دوستانه نداشتیم

به همین دلیل و مشکلات رفاقتی با دیگر دوستان مدتی دل به درس نمیدادم که به حمد الله با شناختی که از خودم پیدا کردم مرتفع گشت

الان هم که ممکن است به احتمال خیلی زیاد همدیگر را نبینیم و وقتی احساس تنهایی میکنم او به خیالم می آید

و همیشه فکر میکنم در جایی هستم که او هم هست

وقتی به دلم رجوع میکنم نمیدانم چرا این محبت این همه طول کشیده است

ولی وقتی به عقلم رجوع میکنم میگویم از القائات شیطان است و خودم این ماجرا را برای خودم بزرگ کرده ام.

با سپاس فراوان از شما درخواست میکنم به سوالات من پاسخ دهید:

۱-آیا این کار همجنس گرایی ست؟

۲-آیا من در این مورد گناهکارم؟

۳-آیا او هم نسبت به من همین احساس را دارد (یا به عبارتی ضرب المثل دل به دل را دارد)

۴-چه کنم که کاملا از این موضوع آسوده شوم؟

این مسئله قبلاهم برای من پیش آمده بود ولی به این شدت نبود با وجود اینکه من علاقه ای به شهوت رانی ندارم.

سنم هم ۱۸ سال است. با سپاس فراوان از شما خدا خیرتان دهد

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم شاید دراو وشما یک نوع تشابهات واشتراکات فکری ورفتاری باشد که کشش ومحبت تان رابهم بیشترمی سازد.

البته می توانید درمواقعی محترمانه ودوستانه وبعدازاحوال پرسی ومعرفی خودتان علاقه ودوستی خود را به ایشان ابراز کنید

چراکه شاید می تواند دوست ورفیق خوبی برای شما شود

مواردی که ازحالات وروحیات خود گفتید،ازعلایم همجنسگرایی محسوب نمیشود.

نوعی علاقه ومحبت طبیعی است وگناهی هم محسوب نمی شود.

احساس اوشایدمثل شما نباشد یا به نوعی یکطرفه باشد ولی با مطرح کردن آن ،می تواند زمینه این کشش وعلاقه رادراو هم فراهم بسازد.

بهتراست منطقی ومحترمانه این مسئله رابا او درمیان گذاشته وازحالت افراطی خودداری کنید تا کمی به میل وخواسته معقول تان ،پاسخ داده باشید.

البته با سرگرم کردن خودبه وظایف اصلی ودرسی تان وارتباط باخدا ومطالعه وغیره می توانیدازاین فکر بیرون بیایید ودرخلوت وتنهایی به آن اهمیت ندهید.

تصمیم وتشخیص ومیزان ومقدار این اقدام باخودتان می باشد.

معرفی کتاب؛دوستی ودوستان دراسلام،مدرسی.