بررسی علت خشم و پرخاشگری
خشم و پرخاشگری
خشم،واکنشِ رایج دیگری است به موقعیت تنش زا که میتواند به پرخاشگری هم بیانجامد. بررسی های آزمایشگاهی نشان داده بعضی جانوران در برابر تنش زاهای گوناگون همچون ازدحام،ضربه برقی و عدم دریافت غذایی که انتظارش را کشیده اند پرخاشگری نشان میدهند.
ضربه برقی به هریک از دو جانوری که باهم در قفسِ واحدی هستند موجب میشود باهم نزاع کنند و همزمان با قطع ضربه،دست از نزاع بردارند.
در برابر ناکامی،کودکان غالبا خشمگین میشوند و دست به پرخاشگری میزنند.
برحسب فرضیه ناکامی_پرخاشگری وقتی راه بر دستیابی به هدف بسته باشد سایق پرخاشگری حاصله،انگیزه یی میشود برای آسیب رسانی به شیء یا شخص ناکام کننده.
هرچند پژوهش ها نشان میدهد که دربرابر ناکامی لزوما همواره پاسخ پرخاشگری ابراز نمیشود اما در هرحال،پرخاشگری یکی از آن پاسخ هاست.
وقتی کودکی اسباب بازی کودک دیگری را میگیرد،دومی برای پس گرفتن آن احتمالا دست به حمله میزند.
دراواخر دهه ی ۱۹۸۰ بعضی مردمی که در راهبندانهای بی پایانِ بزرگراهای تفتیده ی شهر لس آنجلس گرفتار میشدند باهم کتک کاری میکردند.اما خوشبختانه بزرگترها معمولا بیشتر به صورت کلامی پرخاشگری میکنند تا جسمانی،یعنی بیشتر به مبادله ی اهانت بسنده میکنند تا یورش جسمانی.
اینکه بتوان نسبت به خاستگاهِ ناکامی دست به پرخاشگری مستقیم زد،نه همواره میسر است و نه کاری است عاقلانه.
گاه خاستگاه ناکامی مبهم و ناملموس است و شخص نمیداند به چه چیز حمله ببرد بلکه با پیدا شدن احساس خشم به جستجوی محملی بر می آید تا این هیجانش را نثار کند.
گاهی کسی که ناکامی را ایجاد کرده چندان نیرومند است که حمله ور شدن به او خالی از خطر نیست.هنگامی که راه بر حمله ی مستقیم به خاستگاهِ ناکامی بسته باشد،ممکن است پرخاشگری جا به جا شود به این معنا که عمل پرخاشگری به جای علت واقعی،متوجه شخص یا شیء بی تقصیری گردد.
برای نمونه کسی که در محل کارش توبیخ شده،خشم و غضب بیرون نریخته را برسر خانواده ی خود میریزد؛دانشجویی که از نمره نامنصفانه ی استادش خشمگین است باهم اتاقیش درگیر میشود؛کودکی که در فعالیت های مدرسه دچار ناکامی شده به جانِ وسائل مدرسه می افتد
